پرش به محتوا

مربی (ورزش)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کادر مربیگری باشگاه فوتبال لیورپول در یک جلسه تمرینی که بازیکنان را زیر نظر دارند.

مُرَبّی در ورزش فردی است که کار مربیگری و آموزش افراد یک تیم ورزشی یا یک ورزشکار را به عهده دارد. مربی گری فرایند همراهی مداوم و حمایت از فردی برای ثابت قدم ماندن در اهداف و تعهدات خود است و به معنای پیمودن راهی میان بر، فائق آمدن بر ترس و تقویت و نیرومند ساختن نقاط و ویژگی‌های مهم و اساسی است. به بیان دیگر مربی گری هنر تسهیل کردن اجرای فعالیت‌ها، فرایند یادگیری و پیشرفت فرد است و به‌طور مداوم بر فرایندهای پیشرفت و رشد افراد تمرکز می‌کند.

نقش‌های مربی

[ویرایش]

رهبر: وقتی گروهی از افراد برای رسیدن به هدفی تلاش می‌کنند، معمولاً کسی باید مسئول باشد. پیرو: پیروی ضعف نیست بلکه نشانه ای از نیرومندی است.

معلم: مربیان مؤثر معلم هستند. نقش الگو: مربیان در نمایش رفتارهای درست به عنوان الگویی برای پیروان خود هستند. تعیین‌کننده محدودیت: مربی باید گاهی رفتارهای معینی را محدود کند و برای اطمینان از آمادگی درست بازیکنان برای بهترین عملکرد در بازی چهارچوبی را در نظر بگیرد.

روان‌شناس یا مشاور راهنما: مربی به عنوان مشاور با ورزشکار ملاقات می‌نماید تا با او دربارهٔ انتخاب راهبردهای مناسب برای غلبه بر عملکرد ضعیف و همچنین تعیین اهداف واقع بینانه و پیگیری میزان پیشرفت، تبادل نظر کند.

دوست: عنصری از رفاقت در ارتباط سالم بین مربی و بازیکن وجود دارد حتی خارج از محدوده ورزشی.

جانشین والدین: نقش مربی این نیست که والدین باشد، بلکه باید از همان هدف‌هایی حمایت کند که والدین برای فرزندان انجام می‌دهند.

عضو خانواده: مربی باید مسئولیت‌های خانوادگی را بشناسد و خانواده باید عنصری پاداش دهنده و مطبوع از زندگی مربی باشد و منبعی از لذت و وسیله ای برای جلوگیری از فروپاشی و تنهایی باشد.

انواع

[ویرایش]

مربی دموکرات

[ویرایش]

این نوع مربی مایل است ویژه و محبوب باشد و مورد علاقه گروه بیشتری از مردم قرار می‌گیرد. گاهی موفقیت زیادی کسب می‌کند به دلیل اینکه ورزشکار با مربی بسیار نزدیک بوده و برهمین اساس دستورها و خواسته‌های مربی رو به درستی اجرا می‌کند

این مربی تأکید بر این دارد که تمرین و قوانین تمرینی باید به‌طور عادلانه برابر و پیوسته اجرا شود

در این روش مربی به ورزشکار کمک می‌کند تا خلاقیت آن بیشتر شود و ورزشکار خود هدفی را انتخاب کند و در مسیر آن پیشرفت کند

مربی تجاری

[ویرایش]

هدف این نوع مربی بیشتر شناخته شدن در سطوح جامعه است. هدف او از شرکت در مسابقات تنها به دلیل مسائل تجاری و تبلیغاتی است و برد یا باخت اهمیت چندانی نزد این نوع مربی ندارد

این نوع مربیان در تمرینات خود فشار چندانی به ورزشکار نمی‌آورند و این باعث می‌شود دربین ورزشکاران محبوبیت زیادی به‌دست بیاورند

البته برای ورزشکاران که هدف قهرمانی دارند این محبوبیت گذرا است و به تدریج ازبین می‌رود

مربی خشن

[ویرایش]

این مربی کار خودرا بسیار جدی می‌گیرد، خیلی زود عصبانی می‌شود و تمام تلاش خودرا می‌کند تا تمام امکانات مورد نیاز ورزشکار را تا حد ممکن آماده کند. چنین مربی معمولاً با ورزشکار مشکل دارد و تا حد زیاد بر تکنیک و تاکتیک تأکید دارد

نظم و انجام دادن خواسته‌ها و به درستی انجام دادن تمرین برای این مربی بسیار حائز اهمیت است

شیوه تسلیم و واگذاری در مربیگری:

مربی در این روش کمتر تصمیم گیرنده است. در این روش مربی هیچ نوع آموزشی را به ورزشکاران نمی‌دهد و نفوذ بسیار کمی در بین ورزشکاران دارد و ورزشکار به مربی و خواسته‌های آن احترام نمی‌گذارد

این نوع مربی ناتوانی بسیار زیادی در انجام مسئولیت‌هایی که به آنها سپرده شده دارند. هیچ علم و دانشی از کاری که انجام می‌دهند رو ندارند و از معنی مربی بودن اطلاعاتی ندارند و تنها خود را مربی معرفی می‌کنند

مربی آکادمیک

[ویرایش]

مربی آکادمیک همواره در تلاش است که روز به روز به علم و دانش خود اضافه کند، این نوع مربی با استفاده از منابع علمی معتبر و همچنین وسایل کمک آموزشی، اطلاعات به‌دست آورده و جمع‌آوری شده را تجزیه و تحلیل می‌کند. تمام نیازهای علمی و ورزشی ورزشکار را (در زمینه سلامت جسمانی و پیشگیری از آسیب‌ها و …)با علم و دانشی که به‌دست آورده‌است تا حد ممکن فراهم می‌کند

این نوع مربی مایل به درک اطلاعات علمی جدید و علاقه‌مند به گسترش علم خود مربوط به آن رشته که در آن فعالیت می‌کند را دارد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]