پرش به محتوا

مذاکرات برگزیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مذاکرات برگزیت
نقشه اتحادیه اروپا و پادشاهی متحده
گونهتوافقنامه خروج
گروه‌ها اتحادیه اروپا  بریتانیا

مذاکرات بین انگلیس و اتحادیه اروپا برای خروج انگلیس از اتحادیه اروپا به نام برگزیت، پس از همه‌پرسی عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶، در حال انجام است.

دوره مذاکرات در تاریخ ۲۹ مارس ۲۰۱۷ آغاز شد، زمانی که انگلستان توافقنامه خروج را مطابق ماده ۵۰ پیمان اتحادیه اروپا ابلاغ کرد. تحت مهلت دو ساله مندرج ماده ۵۰، این دوره در تاریخ ۲۹ مارس ۲۰۱۹ به پایان می‌رسید.[۱]

در روز ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷، دیوید دیویس، وزیر وقت برگزیت، در بروکسل وارد مذاکره با میشل بارنی، معاون مذاکره کننده ارشد کمیسیون اروپا شد.[۲] مذاکرات در مورد توافقنامه خروج (که شامل یک دوره انتقالی و یک طرح کلی از اهداف برای رابطه آینده بین انگلیس و اتحادیه اروپا) در ماه نوامبر ۲۰۱۸ به پایان رسید و اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که مذاکرات بیشتر یا تغییرات قبل از اینکه بریتانیا به‌طور قانونی برگردد امکان‌پذیر خواهد بود اگر موافقتنامه عقب‌نشینی توسط انگلستان و سایر دولتهای اتحادیه اروپا تصویب شده و به اجرا درآید، مذاکرات بیشتر برای حل معاهدات تجارت آزاد بین اتحادیه اروپا و اعضای آن (از جمله بریتانیا) برای یک بخش و کشورهای ثالث برای بخش دیگر، و سهمیه تعرفه، که ممکن است تقسیم یا مذاکره مجدد شود.[۳][۴]

در مارس ۲۰۱۹، نخست‌وزیر بریتانیا، ترزا می و رهبران اتحادیه اروپا، یک تأخیر دو هفته ای را به انجام دادند و آخرین مهلت را از ۲۹ مارس تا ۱۲ آوریل ۲۰۱۹ تغییر داده شد. این تأخیر در نظر گرفته شده‌است که به پارلمان انگلیس اجازه دهد که بحث پیشنهاد برگزیت را مورد بحث قرار دهد.[۵] در تاریخ ۲۷ مارس ۲۰۱۹، ترزا می قول داد به عنوان نخست‌وزیر استعفا دهد، اگر توافق‌نامهٔ برگزیت خود را از طریق مجلس به تصویب برساند.[۶] اتحادیه اروپا ۱۰ آوریل ۲۰۱۹ مهلت بریتانیا برای خروج را تا ۳۱ اکتبر (۹ آبان) تمدید کرد.[۷]

زمینه

[ویرایش]

انتخابات عمومی انگلستان ۲۰۱۵

[ویرایش]

در بیانیه حزب محافظه کار برای انتخابات عمومی انگلستان در ماه مه سال ۲۰۱۵، رفراندوم اتحادیه اروپا در پایان سال ۲۰۱۷ وعده داده شده بود.[۸][۹]

رفراندوم که در تاریخ ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ برگزار شد، ۵۲ درصد رای اکثریت را برای خروج از اتحادیه اروپا به دست آورد.[۱۰]

منابع

[ویرایش]
  1. "Brexit negotiations". Wikipedia (به انگلیسی). 2019-04-03.
  2. Sparrow, Andrew (19 June 2017). "UK appears to capitulate on sequencing on first day of Brexit talks – as it happened". The Guardian. Retrieved 23 June 2017.
  3. "The Impact of Brexit on the EU's International Agreements". Centre for European Policy Studies. 15 July 2016. Archived from the original on 15 June 2018. Retrieved 3 April 2018.
  4. Hughes, Valerie (26 September 2017). "Brexit and International Trade: One Year after the Referendum". Centre for International Governance Innovation. Retrieved 3 April 2018.
  5. "Brexit pushed back by at least two weeks" (به انگلیسی). 22 March 2019. Retrieved 22 March 2019.
  6. "Brexit: Theresa May has stated her intention to stand down if the deal is passed". BBC News. 27 March 2019. Retrieved 27 March 2019.
  7. "اتحادیه اروپا و بریتانیا با تأخیر برگزیت تا آخر اکتبر موافقت کردند". بی‌بی‌سی فارسی. 2019-04-11.
  8. "At-a-glance: Conservative manifesto". Bbc.co.uk. 15 April 2015. Retrieved 22 September 2018.
  9. Perraudin, Frances (14 April 2015). "Conservatives election manifesto 2015 - the key points". the Guardian. Retrieved 22 September 2018.
  10. "EU referendum results". BBC.co.uk. 24 June 2016. Retrieved 5 March 2019.