متوپ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
متوپی از سنگ مرمرهای پارتنون که بخشی از نبرد بین سانتورها و لاپیت‌ها را به تصویر می‌کشد. ۴۴۲–۴۳۸ قبل از میلاد؛ سنگ مرمر؛ ارتفاع: ۱٫۰۶ متر؛ موزه بریتانیا (لندن)

متوپ یا متوپی (انگلیسی: Metope؛ یونانی: μετόπη) در معماری کلاسیک، یک عنصر معماری مستطیل شکل است که فضای بین دو تریگلیف را در حاشیه‌های زینتی شیوه دوریک پر می‌کند، و نواری تزئینی از تریگلیف‌ها و متوپ‌های متناوب بالای آرشیترو ساختمانی از نظم دوریک است.

متوپ‌ها اغلب دارای تزئینات نقاشی یا مجسمه بودند. معروف‌ترین نمونه ۹۲ متوپ پارتنون است که برخی از آنها نبرد بین سانتورها و لاپیت‌ها را به تصویر می‌کشند. نقاشی روی بیشتر متوپ‌ها از بین رفته‌است، اما آثار کافی باقی مانده‌است تا بتوان یک ایده نزدیک از ظاهر اصلی آنها را دید.

از نظر ساختار، متوپ‌ها ممکن است از کنده کاری یک بلوک با یک تریگلیف ایجاد شوند، یا مانند معبد آفایا ممکن است به‌طور جداگانه بریده شده و به شکل شکاف‌هایی در بلوک‌های تریگلیف بچرخند. گاهی متوپ‌ها و فریزها از سنگ‌های مختلف بریده می‌شدند تا تضاد رنگی ایجاد کنند.

اگرچه شکل آنها نزدیک به مربع است، اما ارتفاع یا عرض برخی از متوپ‌ها به‌طور قابل توجهی بزرگتر هستند. آنها همچنین ممکن است در عرض یک ساختار واحد متفاوت باشند تا امکان انقباض گوشه‌ها، تنظیم فاصله ستون‌ها و چیدمان فریز دوریک در یک معبد فراهم شود و طرح هماهنگ تر به نظر برسد.

معماری باستانی[ویرایش]

خط تریگلیف بخشی از نظم دوریک است که در یونان باستان در قرن هفتم قبل از میلاد پدیدار شد و عمدتاً در معماری معابد استفاده می‌شد. اما حتی بعدها، نظم دوریک و همراه با آن متوپ‌ها به عنوان یک اصل ساختاری و تزئینی نظم در معماری یونانی مورد استفاده قرار گرفت. در روزهای اولیه، متوپ‌ها باز بودند و می‌توانستند حاوی گلدان‌ها یا جمجمه‌های قربانی باشند. بعداً فضاهای آزاد با پانل‌هایی از مواد مختلف بسته شد. این صفحات را می‌توان رنگ آمیزی کرد یا با نقش برجسته تهیه کرد.[۱]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. "Metope". doi:10.1163/1574-9347_dnp_e802840. Retrieved 26 March 2022. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)

منابع[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]