پرش به محتوا

مازیار اشرفیان بناب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دکتر مازیار اشرفیان بناب

دکتر مازیار اشرفیان بناب پس از گذراندن دوره تخصصی آموزش عالی در دانشگاه پورتموث انگلستان و اخذ مدارک مربوط در حال حاضر عضو رسمی آکادمی آموزش عالی کشور انگلستان بوده (Higher Education Academy) و به عنوان محقق و عضو هیئت علمی دانشگاه مشغول تدریس و تحقیق در رشته ژنتیک پزشکی و جمعیتی و همچنین پزشکی قانونی است. وی همچنین عضو رسمی و برجسته انجمن علوم قانونی انگلستان (Forensic Science Society) است.

تحقیقات و مطالعات علمی وی عموماً متمرکز بر مطالعه تاریخ و سرگذشت اقوام ایرانی و غیر ایرانی ساکن در خاورمیانه و خاور نزدیک (لِوانت و فلسطین اشغالی) و بررسی ارتباطات تاریخی و ژنتیکی این اقوام کهن می‌باشد.[۱]

دکتر مازیار اشرفیان بناب پس از اتمام تحصیلات در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و گذراندن دوره تخصصی پزشکی قانونی در سازمان پزشکی قانونی کشور، بین سالهای ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ به عنوان سرپرست مرکز پزشکی قانونی استان هرمزگان (در شهر بندرعباس) مشغول خدمت بوده، و تحت سرپرستی وی اداره کل پزشکی قانونی استان هرمزگان در سال ۱۳۷۵ تأسیس و طی مراسمی با حضور ریاست وقت قوه قضائیه، ریاست و مسئولین سازمان پزشکی قانونی کشور و مسئولین محلی افتتاح شد. وی پس از بازگشت به تهران با عنوان هیئت علمی در پژوهشکده باستان‌شناسی سازمان میراث فرهنگی کشور و به عنوان مدیر گروه دیرین انسان‌شناسی سازمان مشغول به کار شد و سالها در کنار باستان شناسان برجسته کشور، در حفاریهای باستانی شرکت نمود. در این مدت وی در کنار باستان شناسان برجسته کشور صدها بقایای انسانی مکشوفه را مطالعه و بررسی نموده‌است.

وی در سال ۱۳۷۸ طرحی بزرگ و ملی را جهت تأسیس نخستین موزه ملی پزشکی در ایران اسلامی به سازمان میراث فرهنگی کشور (به ریاست آقای مهندس بهشتی) و وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی (به وزارت دکتر محمد فرهادی) ارائه کرد. پس از پذیرش این طرح و قبول مشارکت توسط موسسات و سازمانهای ذی‌ربط (سازمان میراث فرهنگی کشور، وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی کشور، دانشگاه علوم پزشکی تهران، سازمان نظام پزشکی کشور، فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران و بسیاری دیگر از مراکز علمی و پزشکی کشور) وی به عنوان رئیس و سرپرست پروژه (تأسیس موزه ملی تاریخ علوم پزشکی کشور) تعیین شد و پس از چهار سال تلاش مداوم، این موزه در سال ۱۳۸۲ و توسط وزیر وقت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی کشور (دکتر محمد فرهادی) افتتاح و جهت بازدید علاقه‌مندان گشایش یافت.

سوابق کاری

[ویرایش]

- مدیر و پزشک مسئول مرکز درمانی و بهداشتی روستای تلاتر از توابع رازمیان رودبار الموت ۱۳۷۱ ه‍.ش

- مدیر کل و مؤسس مرکز پزشکی قانونی استان هرمزگان، ایران ۱۳۷۲–۱۳۷۶ ه‍.ش

- عضو هیئت علمی پژوهشکده باستان‌شناسی سازمان میراث فرهنگی کشور و مدیر گروه دیرین انسان‌شناسی سازمان ۱۳۷۶–۱۳۸۱ ه‍.ش

- رئیس و مؤسس موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران- دانشگاه علوم پزشکی تهران ۱۳۷۷–۱۳۸۱ ه‍.ش

- استاد رشته ژنتیک قانونی دانشگاه پورتموث انگلستان ۲۰۰۶–۲۰۱۴.

- استاد رشته ژنتیک و پزشکی قانونی دانشگاه وُوستر انگلستان ۲۰۱۴–۲۰۱۵.

- استاد رشته پزشکی و ژنتیک دانشگاه لِستر انگلستان ۲۰۱۶.

- عضو برجسته آکادمی تحصیلات عالی انگلستان (Higher Education Academy).

- عضو تخصصی آکادمی پزشکی قانونی انگلستان.

- عضو رسمی انجمن سلطنتی علوم انگلستان (The Royal Society).

پژوهش‌ها

[ویرایش]
  1. بر اساس مطالعات ژنتیک دکتر اشرفیان بناب، فرضیه مهاجرت اقوامی از اروپای شرقی که توسط انسان شناسان آلمانی قرون نوزده و بیستم میلادی، به آن‌ها به غلط نام آریائی داده شده، نفی و رد شده‌است. تحقیقات وی نشان می‌دهد که اقوام آریائی اصالتاً ایرانی بوده و از حدود ۱۱۰۰۰ سال قبل در نواحی مختلف فلات ایران به ویژه جنوب غربی ایران و در دامنه‌های زاگرس ساکن بوده‌اند. همچنین مطالعات ژنتیکی وی اثبات کرده‌است که جمعیت‌های ایرانی که با زبان‌های غیر از گروه زبان‌های هندواروپایی تکلم می‌کنند به ویژه جمعیت آذری ساکن در فلات ایران، ریشه ژنتیکی مشترکی با اقوام ترک‌زبان ساکن در کشور ترکیه، آسیای میانه و قفقاز و اروپای شرقی ندارند و بر عکس «شاخص‌های تمایز ژنتیکی» آن‌ها (مانند FST) با سایر گروه‌های ساکن در فلات ایران به ویژه فارسی زبانان نزدیک به صفر است که این امر نشانگر قرابت ژنتیکی و ریشه ژنتیکی مشترک آن‌ها در ااعماق تاریخ ایران است.[۲]
  2. عموم اقوام و گروه‌های جمعیتی ایرانی که در ایران امروزی (و حتی فراتر از مرزهای سیاسی فعلی ایران- ایران بزرگ) ساکن هستند، علی‌رغم اینکه دارای تفاوتهای جزئی فرهنگی هستند و حتی گاه به زبانهای مختلف هم سخن می‌گویند، دارای ریشه ژنتیکی مشترکی هستند و این ریشه مشترک به جمعیتی اولیه که در حدود ده تا یازده هزار سال پیش در قسمتهای جنوب غربی فلات ایران ساکن بوده بر می‌گردد. بر پایه این گزارش آریایی‌ها بر خلاف آنچه تا کنون تصور می‌شده و توسط محققان اروپائی عنوان و مطرح شده‌است، اقوامی مهاجر از سرزمین‌های دیگر (اروپای شرقی) به ایران نبودند بلکه این اقوام آریائی ساکنین بومی ایران بوده و از بر خلاف تئوریهای پیشین این آریائی‌های بومی ایران بوده‌اند که از حدود ده هزار سال پیش به سمت اروپا مهاجرت کرده و صنایع مهمی چون کشاورزی و دامداری را به نقاط مختلف اروپای شرقی و غربی گسترش داده‌اند.[۳]
  3. تئوری آقای سایمور در مورد استفاده ارتش ساسانیان از گازهای شیمیایی را رد کرد و بر نا کار آمدی گاز مورد اشاره در این گزارش سایمور در کشتن انسان‌ها تأکید کرد.[۴]

آثار و مقالات علمی

[ویرایش]

کتابهای منتشر شده

[ویرایش]
  • Ashrafian Bonab M (2001), Author, “Essentials of Forensic Medicine”, Teimorzadeh Publication Co., Tehran, Iran, ISBN 964-456-511-8;.
  • Ashrafian Bonab M (2000), Current Surgery Diagnosis and treatment, 9th Edition (Translation: English to Farsi), Teimorzadeh Publication Co., ISBN 964-456-168-6;.
  • Ashrafian Bonab M (1999), Outline of Fractures, 11th Edition (Translation: English to Farsi), Teimorzadeh Publication Co., ISBN 964-456-199-6;.
  • Ashrafian Bonab M (1998), Outline of Orthopaedics (Adams), 12th edition (Translation: English to Farsi), Tabib Publication Co., ISBN 964-456-199-6;.
  • Ashrafian Bonab M (1998), The Archaeology of Human Bones, Simon Mays; (Translation: English to Farsi), Iranian Cultural Heritage Organization publications, ISBN 964-7483-17-1;.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «براساس پژوهش محقق ایرانی دانشگاه «کمبریج» :تمام اقوام غیرفارسی‌زبان ایران ریشه ایرانی دارند». ایسنا. ۲۲ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۰.
  2. «براساس پژوهش محقق ایرانی دانشگاه «کمبریج»: تمام اقوام غیرفارسی‌زبان ایران ریشه ایرانی دارند». ایسنا. ۲۲ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۰.
  3. اصلاحیه پروفسور اشرفیان بناب در مورد گزارش بی‌بی‌سی[پیوند مرده]
  4. «اختلاف نظر دربارهٔ توسل [[ساسانیان]] به [[سلاح شیمیایی]]». ۱ بهمن ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۱۵-۱۱-۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک); تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)