ماری لو مک‌دونالد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ماری لو مک‌دونالد

مک‌دونالد در ۲۰۱۸ میلادی
رهبر اپوزیسیون
آغاز به کار
۲۷ ژوئن ۲۰۲۰
رئیس‌جمهورمایکل دی هیگینز
Taoiseachمایکل مارتین
پس ازMicheál Martin
رئیس شین فین
آغاز به کار
۱۰ فوریه ۲۰۱۸
معاون رئیس‌جمهورمایکل اونیل
پس ازجری آدامز
نایب رئیس شین فین
دوره مسئولیت
۲۲ فوریه ۲۰۰۹ – ۱۰ فوریه ۲۰۱۸
رئیس‌جمهورGerry Adams
پس ازپت دوهرتی
پیش ازمایکل اونیل
تیاخته داله
آغاز به کار
فوریه ۲۰۱۱
حوزه انتخاباتیدوبلین سنترال
عضو پارلمان اروپا
دوره مسئولیت
۱ ژوئیه ۲۰۰۴ – ۲۰ ژوئن ۲۰۰۹
حوزه انتخاباتیدوبلین
اطلاعات شخصی
زاده
ماری لویس مک‌دونالد

۱ مهٔ ۱۹۶۹ ‏(۵۵ سال)
چرچ تاون، دوبلین، ایرلند
حزب سیاسیشین فین
دیگر عضویت‌های سیاسیFianna Fáil (1998–1999)
همسر(ان)Martin Lanigan (ا. ۱۹۹۶)
فرزندان۲
محل تحصیل
وبگاه

ماری لویس مک‌دونالد (Mary Louise McDonald) (زادهٔ ۱ می ۱۹۶۹)، یک سیاست‌مدار از حزب شین فین است که از ژوئن ۲۰۲۰ تا اکنون به عنوان رهبری اپوزیسیون در ایرلند و از فوریه ۲۰۱۸ بدین سو به عنوان رئیس حزب شین فین خدمت نموده‌است. وی از ۲۰۱۱ میلادی تا کنون از حوزه انتخابیه دوبلین مرکزی در دایل ایرین [مجلس سفلا و قانون‌گذاری ایرلند] نمایندگی می‌کند. پیش از آن، وی از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ میلادی به عنوان معاون رئیس حزب شین فین و از ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ میلادی به عنوان نماینده پارلمان اروپا (MEP) از حوزه انتخابیه دوبلین خدمت نموده بود.[۱]

در ۱۰ فوریه ۲۰۱۸، مک‌دونالد متعاقب یک کنفرانس ویژه حزب در دوبلین، پس از آدامز که برای مدت طولانی رهبری حزب شین فین بود، به عنوان رئیس حزب گماشته شد.[۲]

در انتخابات سراسری ۲۰۲۰، عمل‌کرد حزب شین فین به مراتب بهتر گردید و این نخستین‌بار تقریباً در یک قرن اخیر بود که نه فیانا فیل و نه فاین گیل، برنده بیشتر آرا نشدند. شین فین ۳۷ کرسی به‌دست‌آورد و در عقب فیانا فیل که ۳۸ کرسی را به‌دست آورده بود، قرار گرفت. پس از گماشته شدن مایکل مارتین به عنوان تی‌شاخ (نخست‌وزیر رئیس دولت ایرلند) در ژوئن ۲۰۲۰ و تشکیل یک ائتلاف توسط احزاب فیانا فیل، گرین پارتی و فاین گیل، مک‌دونالد رهبر اپوزیسیون شد. وی به نخستین زنی مبدل شد که به این سمت می‌رسد و همچنین نخستین فرد پس از توماس جانسون از حزب کارگر در ۱۹۲۷ میلادی، بود که از حزبی غیر از فیانا فیل یا فایل گیل این سمت را بر عهده داشت.[۳]

دوران کودکی و آموزش[ویرایش]

او که در یک خانواده متوسط در دوبلین زاده شد، پدرش پاتریک مک‌دونالد معمار و نقشه‌بردار و مادرش خانه‌دار بود، والدین وی زمانی که وی ۹ سال داشت از هم جدا شدند و او با مادر خود در راتگر زندگی کرد. او یک برادر بزرگ‌تر به‌نام برنارد و دو برادر/خواهر دوگانگی کوچک‌تر از خود به‌نام پاتریک و جوئان دارد. خواهر وی جوئان در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی عضو حزب جمهوری‌خواه سوسیالیست، ایریگی شده و یک معلم است. برادرش پاتریک به عنوان وکیل مالکیت فکری کار می‌کند و برنارد، دانشمند علوم است.[۴][۵][۶][۷]

مک‌دونالد در مدرسه کاتولیک مخصوص دختران، مدرسه نوتری دیم دیس میشینز در چرچ‌تاون، دوبلین جنوبی آموزش دید، جای که وی در گفتمان‌های دخیل بود.[۸][۹][۱۰][۱۱]

پس از اتمام مدرسه، مک‌دونالد در کالج ترینیتی دوبلین پذیرفته شده و از آنجا مدرک لیسانس خود را در رشته ادبیات انگلیسی کسب کرد. چندی بعد وی در دانشگاه سیتی دوبلین در رشته روابط سازمانی درس خواند و همچنین فوق لیسانس علوم (ام‌ای) خود را در ۱۹۹۵ میلادی در رشته مطالعات ادغام اروپا از دانشگاه لیمرک به‌دست‌آورد. وی به عنوان پژوهش‌گر در مؤسسهٔ امور اروپا، به عنوان مشاور در مرکز کارایی ایرلند (یک شرکت مشورتی منابع بشری که مشترکاً توسط Ibec و ICTU مدیریت می‌شد) و بعداً به عنوان آموزگار در واحد همکاری در تراست خدمات تحصیلی و آموزشی کار کرد.[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶]

مک‌دونالد در کنگره ملی ایرلند که یک سازمان مختلط جمهوری‌خواه بود مشغول به کار شده و در ۲۰۰۰ میلادی ریاست این سازمان را برعهده گرفت، وی اعتراضی را بر علیه دخالت شهردار شهر در افتتاح یک لوح یادبود در موقعیتی که نظم نارنجی ایرلند برای نخستین‌بار جلسه خود را در ۱۷۹۸ دایر نموده بودند، رهبری کرد.[۱۷]

حرفه سیاسی[ویرایش]

مک‌دونالد حرفه سیاسی خود را در نخست با پیوستن به حزب فیانا فیل در ۱۹۹۸ میلادی آغاز کرد، اما یک سال بعد به دلیل اختلاف نظر در سیاست‌های اصلی، به‌ویژه سیاست‌های مرتبط با ایرلند شمالی و عدالت اجتماعی از این حزب جدا شد. زمانی که در ۲۰۱۴ میلادی در مورد عضویت وی در حزب فیانا فیل پرسیده شد، مک‌دونالد اظهار داشت که وی «در یک حزب اشتباه» رفته بود و به زودی پس از ملاقات با اعضای شین فین از طریق کنگره ملی اسکاتلند درک نمود که شین فین حزب مناسب تری برای نظریات جمهوری‌خواهی وی است.[۱۸][۱۹][۲۰][۲۱][۲۲]

پارلمان اروپا و تلاش‌های اولیه برای راه‌یابی به دایل[ویرایش]

مک‌دونالد از ۲۰۰۱ میلادی تا اکنون عضو رهبری حزب شین فین است. وی در انتخابات سراسری ۲۰۰۲ به عنوان نمایندهٔ حوزه انتخابیه دوبلین غربی از طرف حزب شین فین خود را نام‌زد انتخابات کرد، اما با به‌دست آوردن ۸٫۰۲ درصد آرای ترجیحی نخست، ناموافق بود.[۲۳]

در سپتامبر ۲۰۰۳، زمانی‌که مک‌دونالد طی فراخوانی در دوبلین برای یادبود از شین راسل، رهبر ارتش جمهوری‌خواه ایرلند که با آلمان نازی ارتباط داشت، صحبت نمود، مورد انتقاد قرار گرفت.[۲۴][۲۵][۲۶]

پس از این‌که مک‌دونالد در انتخابات پارلمانی ۲۰۰۴ پارلمان اروپا با کسب ۶۰٬۰۰۰ آرای ترجیخی نخست، به عنوان نمایندهٔ حوزه انتخابیه دوبلین در پارلمان اروپا انتخاب گردید، به نخستین عضو حزب شین فین در پارلمان اروپا از ایرلند مبدل شد. وی یکی از دو نمایندهٔ پارلمان اروپا از حزب شین فین بود، نماینده دیگر بایربری دی برون بود و از ایرلند شمالی نمایندگی می‌کرد. در ۲۰۰۷ میلادی وی، به‌خاطر «انجام دادن ارزش‌مندترین فعالیت در حوزه سیاست کار» از طرف مجله پارلمان اروپا برای دریافت جایزه «عضو پارلمان سال اروپا» شارت‌لیست گردید. زمانی که به عنوان نمایندهٔ پارلمان اروپا خدمت می‌کرد، او پیکار حزب شین فین بر علیه پیمان لیسبون را رهبری کرد که در سال ۲۰۰۸ از جانب جمهوری رد گردید اما در ۲۰۰۹ پذیرفته شد. مک‌دونالد عضو کمیته پارلمانی کار و امور اجتماعی پارلمان اروپا و همچنین عضو جانشین در کمیته پارلمانی آزادی‌های مدنی بود.[۲۷][۲۸]

وی در انتخابات سراسری ۲۰۰۷ ایرلند از حوزه انتخابیه دوبلین مرکزی نام‌زد انتخابات شد، اما نتوانست موفق شود.

مک‌دونالد پس از کنفرانس ویژه حزب شین فین در ۲۲ فوریه ۲۰۰۹، به‌جای پات دوهرتی به عنوان معاون رئیس شین فین انتخاب گردید.

در انتخابات پارلمانی ۲۰۰۹ اروپا، تعداد کرسی‌های دوبلین در پارلمان اروپا از چهار به سه کرسی تقلیل یافته بود. مک‌دونالد برای به‌دست آوردن سومین کرسی، با ایوین ریان از حزب فیانا فیل و جو هیگینز، رهبر حزب سوسیالیست در رقابت تنگاتنگ قرار داشت. مک‌دونالد کرسی خود را به هیگینز باخت و در پنجمین شمارش آرا، حذف گردید. تعداد آرای ترجیحی نخست وی به حدود ۴۸٬۰۰۰ رأی تنزیل نموده بود.[۲۹]

در ژوئن ۲۰۰۹، پس از افشا شدن این‌که دفتر ستاد انتخاباتی مک‌دونالد اشیای یادگاری و خاطره‌انگیز ارتش جمهوری‌خواه ایرلند را به فروش می‌رساند، وی با انتقاد مواجه گردید.[۳۰][۳۱]

دایل ایرین (۲۰۱۱ تا کنون)[ویرایش]

مک‌دونالد بار دیگر در انتخابات سراسری ۲۰۱۱ از حوزه انتخابیه دوبلین مرکزی وارد مبارزات انتخاباتی گردیده و این بار ۱۳٫۱ درصد آرای ترجیحی نخست را به‌دست‌آورد؛ او موفق شد تا آخرین کرسی این حوزه انتخابیه را آز آن خود نماید. پس از برنده شدن در انتخابات، وی سخن‌گوی حزب شین فین در امور مصارف و اصلاحات گردیده و از آن زمان تا ۲۰۱۷ عضو کمیته حساب‌های عمومی بود.[۳۲]

در ۲۰۱۲ میلادی، مک‌دونالد جایزه «سیاست‌مدار اپوزیسیون سال» را از طرف برنامه تلویزیونی سیاسی امشب با ونسنت براون از شبکه تلویزیونی TV3 به‌دست‌آورد.[۳۳]

در نوامبر ۲۰۱۴، پس از این‌که مک‌دونالد در مجلس دایل از تانایستی (معاون رئیس حکومت ایرلند) به‌نام جوئان بورتون پرسید که اگر شهروندان از پرداخت هزینه‌های تازه معرفی شده آب پیروی نه نمایند، آیا دولت اجازه خواهد داد تا از مزد یا پرداخت‌های رفاهی آن‌ها این هزینه کسر گردد، این پرسش وی باعث شد تا در نتیجه یک رأی‌گیری تصمیم به اخراج وی گرفته شود، اما وی ترک مجلس را رد کرد. مک‌دونالد استدلال کرد که بورتون قادر نبود مستقیماً به پرسش‌های وی پاسخ دهد و عمداً طفره آمیز و لجوجانه پاسخ می‌داد. تصمیم وی مبنی بر ترک نکردن جلسه، در اعتراض به پاسخ ندادن بورتون به پرسش‌های وی بود. او و یک تعداد اعضای دیگر مجلس از حزب شین فین، برای چهار و نیم ساعت در مجلس ماندند. در واکنش به این اقدام، رئیس مجلس شان باریت دایل را برای چند روز تعطیل کرد.[۳۴][۳۵]

در دسامبر ۲۰۱۵، مک‌دونالد در نخست از توماس «سلاب» مورفی حمایت کرد و او را یک «جمهوری‌خواه خوب» خواند، علی-رغم این‌که مورفی طی یک محکمه کیفری ویژه برای نه اتهام فرار از مالیات مجرم شناخته شده بود و همچنین آخرین فردی که در یک محکمه در دوبلین در ۱۹۹۹ میلادی بر علیه وی شهادت داده بود، پس از شکنجه به قتل رسید. پس از این‌که برنامه تحقیقات اسپاتلایت شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی، مورفی را متهم به «کشتار جمعی» نمود، او دیگر از ادعای رئیس حزب جری آدامز مبنی بر این‌که مورفی یک «جمهوری‌خواه خوب» است، پشتیبانی نکرد.[۳۶][۳۷][۳۸]

پس از این‌که وی مجدداً از حوزه انتخابیه دوبلین مرکزی در انتخابات سراسری ۲۰۱۶ در دایل انتخاب گردید و بیشترین آرا را به‌دست‌آورد، وی به عنوان سخن‌گوی حزب شین فین در امور سلامت روانی و پیش‌گیری از خودکشی در سراسر ایرلند گماشته شد و تا قبل از این‌که در ۲۰۱۸ به عنوان رئیس شین فین انتخاب شد، در این سمت خود باقی ماند.[۳۲][۳۹]

رهبر حزب شین فین (۲۰۱۸ تا کنون)[ویرایش]

جری آدامز، طی کنفرانسی که حزب شین فین در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۷ برگزار نمود مجدداً به عنوان رهبر این حزب انتخاب گردید، اما وی اعلام نمود که وی از رهبری حزب شین فین درخواست خواهد کرد تا یک کنفرانس ویژه را طی سه ماه آینده فراخوانده و یک رهبر جدید انتخاب نمایند و این‌که وی در انتخابات آینده از حوزه انتخابیه لوث به عنوان عضو دایل مجدداً خود را نام‌زد نخواهد کرد.[۴۰]

پس از بسته شدن میعاد ثبت نام برای جانشینی آدامز در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۸، مک‌دونالد به عنوان رئیس منتخب حزب شین اعلام گردید، چون وی تنها نام‌زدی بود که وارد این رقابت شده بود. وی طی کنفرانس ویژه در ۱۰ فوریه ۲۰۱۸ که در دوبلین دایر گردید، به عنوان رئیس حزب شین فین اعلام شد.

در مارس ۲۰۱۹، مک‌دونالد از جانب برخی‌ها، از جمله سیاست‌مدار حزب فاین گیل سیمون کوینی مورد انتقاد قرار گرفت، چون وی در جشن روز سنت پاتریک در شهر نیویورک در زیر شعاری راه می‌رفت که نوشته بود «انگلستان از ایرلند خارج شو». بلافاصله پس از این رویداد، حمایت حزب شین فین در نظر سنجی‌ها از ۱۸ درصد به ۱۳ درصد کاهش یافت و مک‌دونالد پس از مدت کوتاهی به‌خاطر کارش عذرخواهی نمود، اما وی بیان داشت که به باور وی این پیام متوجه دولت بریتانیا بود، نه به مردم انگلیس.[۴۱][۴۲][۴۳]

مدت کوتاهی پس از این رویداد، انتخابات پارلمانی ۲۰۱۹ اروپا در ایرلند و انتخابات محلی ۲۰۱۹ ایرلند به تاریخ ۲۴ می ۲۰۱۹ به‌طور هم‌زمان برگزار گردید. در انتخابات اروپایی، حزب شین فین ۲ کرسی پارلمان را از دست داده و میزان رأی آن‌ها ۷٫۸ درصد کاهش یافت، این در حالی بود که این حزب در انتخابات‌های محلی ۷۸ (تقریباً نصف) کرسی در مجلس نمایندگان ایرلند را از دست دادند و سهم میزان رأی آن‌ها ۵٫۷ درصد کاهش یافت. این نتیجه برای حزب شین فین، «فاجعه‌آمیز» تلقی گردید. مک-دونالد بیان داشت که «این واقعاً برای ما یک روز بد بود. اما گاهی اوقات این اتفاقات در سیاست رخ می‌دهد و این برای شما یک آزمایش است؛ یعنی، البته هویداست که این اتفاق شخصاً برای من که رهبر هستم، یک آزمایش است».[۴۴]

با این همه، این حزب در انتخابات سراسری ۲۰۲۰ دوباره درخشید و توانست ۲۴٫۵ درصد کل آرای ترجیحی نخست را به‌دست بی‌آورد و با اختلاف ۳٫۶ درصد از حزب فاین گیل و ۲٫۳ درصد از حزب فیانا فیل، پیشتاز گردد. این بهترین نتیجه انتخابات سراسری در تاریخ مدرن حزب شین فین بود. مک‌دونالد با دریافت ۳۵٫۷ درصد آرای ترجیحی نخست در حوزه انتخابیه دوبلین مرکزی، بالاترین آرا را دریافت کرد.[۴۵][۴۶][۴۷]

منابع[ویرایش]

  1. "Mary Lou McDonald". Oireachtas Members Database. Archived from the original on 19 October 2019. Retrieved 17 April 2011.
  2. "Mary Lou McDonald confirmed as new leader of Sinn Féin". The Irish Times (به انگلیسی). 20 January 2018. Archived from the original on 10 July 2018. Retrieved 20 January 2018.
  3. "General Election Results | RTÉ News". Archived from the original on 13 February 2020. Retrieved 21 March 2021 – via www.rte.ie. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  4. "Is Sinn Féin now a normal political party?". The Economist. 7 March 2020. Archived from the original on 24 September 2021. Retrieved 5 March 2020.
  5. "How Shinner babe Mary Lou came to the aid of the party". www.independent.ie. 19 June 2004. Archived from the original on 13 February 2020. Retrieved 11 February 2020.
  6. "Mary Lou McDonald – private-school educated opponent of Dublin Orange parade". www.newsletter.co.uk. 23 January 2018. Retrieved 10 February 2020.
  7. "'Rise up and Reclaim the Republic' says new group". www.magill.ie. 21 June 2006. Archived from the original on 24 September 2021. Retrieved 10 February 2020.
  8. "TDs who went to private schools split over cuts". Irish Independent. 2 December 2012.
  9. "Tanaiste takes swipe at Mary Lou McDonald's private school education". independent (به انگلیسی). Archived from the original on 9 August 2020. Retrieved 2020-06-02.
  10. "Mary Lou McDonald '" private-school educated opponent of Dublin Orange parade". www.newsletter.co.uk (به انگلیسی). Archived from the original on 6 May 2021. Retrieved 2020-06-02.
  11. "Profile: Sinn Féin leader Mary Lou McDonald" (به انگلیسی). 2020-02-09. Archived from the original on 30 June 2020. Retrieved 2 June 2020. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  12. Grace, Aisling (February 10, 2018). "Trinity alumna Mary Lou McDonald elected leader of Sinn Fein". Trinity News. Dublin, Ireland. Archived from the original on 24 September 2021. Retrieved 11 February 2020.
  13. "Profile: Mary Lou McDonald: Shopaholic Trinity girl is face of new Sinn Fein". The Times. London, England. June 20, 2004. Archived from the original on 24 September 2021. Retrieved 11 February 2020. ...studying industrial relations at Dublin City University...
  14. University of Limerick. "My Favourite Place - Juliette Gash & Mary Lou McDonald". UL Links. Limerick, Ireland. Archived from the original on 2 November 2019. Retrieved February 11, 2020.
  15. Beesley, Arthur. "Productivity Centre winds down". The Irish Times. Archived from the original on 24 September 2021. Retrieved 26 March 2021.
  16. Sinn Féin Press Office (March 11, 2003). "Campaign begins to return Sinn Féin MEP for Dublin: McDonald selected as Dublin EU candidate". SinnFein.org. Dublin, Ireland. Archived from the original on 7 September 2015. Retrieved 11 February 2020.
  17. Deaglán de Bréadún: Mary Lou McDonald's leadership could mark a turning point for republicanism بایگانی‌شده در ۱۱ اوت ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine, Irish News, 1 January 2018
  18. Collins, Liam (20 June 2004). "How Shinner babe Mary Lou came to the aid of the party". Irish Independent. Archived from the original on 16 April 2015. Retrieved 19 March 2021.
  19. de Bréadún, Deaglán (21 January 2018). "Hello Mary Lou, goodbye Gerry: Sinn Féin gets a new face at the top". Archived from the original on 5 March 2021. Retrieved 19 March 2021.
  20. Leahy, Pat (18 February 2018). "Mary Lou McDonald: a Dubliner with deep republican roots". Irish Times. Archived from the original on 10 January 2020. Retrieved 19 March 2021.
  21. O'Connell, Hugh (18 October 2014). "We asked Mary Lou McDonald where she'd be now had she stayed in Fianna Fáil". Archived from the original on 5 February 2020. Retrieved 19 March 2021.
  22. Mary Lou McDonald on The Late Late Show. Retrieved 19 March 2021.
  23. "MEP profile". European Parliament. Archived from the original on 24 September 2021. Retrieved 26 January 2012.
  24. Cusack, Jim (6 June 2004). "SF's Nazi hero is stalking candidate Mary Lou". Irish Independent. Archived from the original on 12 June 2009. Retrieved 25 May 2008. SINN FEIN'S Mary Lou McDonald has been accused of "warped principles" for participating in a republican commemoration ceremony last year for a Nazi collaborator while standing as a candidate for the European Parliament.
  25. McDonald, Henry (16 January 2005). "This dastardly plot". The Observer. London. Archived from the original on 21 January 2008. Retrieved 25 May 2008.
  26. Colgan, Paul; Callanan, Neil. "Profile: Prime time Shinner". The Sunday Business Post. Archived from the original on 19 October 2004. Retrieved 25 May 2008. She encountered criticism after speaking at a commemoration for IRA volunteer Sean Russell last year.
  27. "EU elections 2004 results – Dublin". ElectionsIreland.org. Archived from the original on 15 February 2015. Retrieved 14 April 2009.
  28. "Mary Lou McDonald shortlisted for MEP of the Year Award - An Phoblacht". www.anphoblacht.com. Archived from the original on 8 April 2014. Retrieved 7 April 2014.
  29. "Ryan loses out to Higgins in Dublin". RTÉ News. 8 June 2008. Archived from the original on 10 June 2009. Retrieved 8 June 2008.
  30. Sheahan, Fionnan (2 June 2009). "IRA souvenirs sell well in McDonald HQ". Irish Independent. Archived from the original on 30 June 2016. Retrieved 29 May 2016.
  31. "Sinn Fein VP Mary Lou Mcdonald slammed for allowing sale of IRA souvenirs". Irish Central. 2 June 2009. Archived from the original on 11 June 2016. Retrieved 29 May 2016.
  32. ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ Mary Lou McDonald TD بایگانی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. Sinn Féin - Dublin Central. Retrieved 12 December 2018.
  33. Croffey, Amy. "Vincent Browne announces his 2012 Political Awards". Archived from the original on 8 April 2014. Retrieved 7 April 2014.
  34. "Sinn Fein's Mary Lou McDonald refuses to leave the Dáil – despite being suspended". Irish Independent. 13 November 2014. Archived from the original on 13 November 2014. Retrieved 13 November 2014.
  35. O'Regan, Michael (13 November 2014). "Dáil adjourned until Tuesday after Mary Lou McDonald sit-in". Irish Times. Archived from the original on 12 November 2020. Retrieved 21 February 2020.
  36. Moriarty, Gerry (20 December 2015). "Gerry Adams had little choice but to stand by 'Slab' Murphy". The Irish Times. Archived from the original on 22 December 2015. Retrieved 21 December 2015.
  37. O'Connor, Niall; Doyle, Kevin; Cusack, Jim (22 December 2015). "Now Mary Lou backs 'good republican' Slab". Irish Independent. Archived from the original on 4 May 2016. Retrieved 29 May 2016.
  38. Ó Cionnaith, Fiachra (5 February 2016). "Mary Lou McDonald stays silent on support for Thomas 'Slab' Murphy". Irish Examiner. Archived from the original on 18 June 2016. Retrieved 29 May 2016.
  39. Mental health service failing those at risk of suicide – McDonald بایگانی‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine. Sinn Féin (official website). Published 21 July 2016. Retrieved 12 December 2018.
  40. Doyle, Kevin (18 November 2017). "Gerry Adams to step down as Sinn Féin leader in 2018". Irish Independent. Archived from the original on 19 November 2017. Retrieved 19 November 2017.
  41. "SF leader condemned for marching with 'offensive' sign". RTÉ.ie. 17 March 2019. Archived from the original on 21 March 2019. Retrieved 18 March 2019.
  42. Kilgannon, Corey (18 March 2019). "Post 'Troubles,' Anti-British Banner Still Flies in St. Patrick's Parade". The New York Times. Archived from the original on 7 February 2021. Retrieved 1 February 2021.
  43. Kinsella, Rudi (April 2019). "Mary Lou McDonald says 'England get out of Ireland' St Patrick's Day banner was not directed at English people". Archived from the original on 21 February 2020. Retrieved 21 February 2020.
  44. Ní Aodha, Gráinne (12 February 2020). "How did they do it? Sinn Féin's historic 24% win was built on learnt lessons and a fed-up electorate". Archived from the original on 21 February 2020. Retrieved 21 February 2020.
  45. "Mary Lou McDonald: 'I may well be the next Taoiseach". The Journal. 10 February 2020. Archived from the original on 11 February 2020. Retrieved 11 February 2020.
  46. McCormack, Jayne (2020-02-11). "Who will be the next Irish prime minister?". BBC News (به انگلیسی). Archived from the original on 10 February 2020. Retrieved 2020-02-11.
  47. Bray, Jennifer (10 February 2020). "Dublin Central results: McDonald tops poll, Donohoe elected on final count". Irish Times. Dublin. Archived from the original on 5 June 2021. Retrieved 5 June 2021.

پیوند به بیرون[ویرایش]