لویی-متیو لانگلس
لویی-متیو لانگلس | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۳ اوت ۱۷۶۳ |
| درگذشت | ۲۸ ژانویهٔ ۱۸۲۴ پاریس |
| ملیت | فرانسه |
لویی-متیو لانگلس (فرانسوی: Louis-Mathieu Langlès; ۲۳ اوت ۱۷۶۳ – ۲۸ ژانویهٔ ۱۸۲۴) لغت‌شناس، زبان‌شناس، مترجم، نویسنده، کتابدار و شرق‌شناس فرانسوی بود. او نگاه‌دار نسخه‌های خطی شرقی در کتابخانه ملی فرانسه بود و همین جایگاه را در تغییر نام کتابخانه پس از سقوط امپراتوری حفظ کرد. لانگلس به عنوان استاد زبان فارسی در کلژ دو فرانس برگزیده شد. لانگلس در ۱۷۸۸ برگزیده‌ای از حکایت‌ها و قطعه‌های ادبی و کلمات قصار را از عربی و فارسی به فرانسه ترجمه و منتشر کرد. او در این کتاب برای نخستین بار فرانسویان را با فردوسی و شاهنامه آشنا کرد.[۱]
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونور (شوالیه) شده‌است.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Louis-Mathieu Langlès». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۷.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
- ↑ ادبیات تطبیقی: تأثیر ادبیات کلاسیک فارسی بر ادبیات فرانسه، انتشارات نگاران‌سبز و معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد مشهد، 1395، ص 68