پرش به محتوا

سلول مرکل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سلول مرکل
نمایشی از پوست انسان.در انسان‌ها سلول‌های مرکل (نقاط زرد) به صورت دسته‌ای در زیر تیغه‌های اپیدرمی دیده می‌شوند.
شناسه‌ها
MeSHD018862
شناسه
نورولکس
nifext_87

سلول‌های مرکل یا سلول‌های مرکل-رانویر سلول‌های گیرندهٔ بیضی شکلی هستند که در پوست مهره داران یافت می‌شوند و با وابران‌های جسمی حسی تماس سیناپسی دارند. این سلول‌ها در ارتباط با تمایز شکل‌ها و بافت‌ها طی تماس آرام هستند. این سلول‌ها می‌توانند بدخیم گردنند و تومورهای سلولی به نام کارسینومای سلول مرکل را به وجود بیاورند..[۱]

گزارش شده که این سلول‌ها از سلول‌های ستیغ عصبی منشاٌ می‌گیرند [۲]، اگرچه، آزمایش‌های جدیدتر در پستانداران نشان داده که در واقع این سلول‌ها منشاٌ اپی تلیال دارند.[۳]

موقعیت

[ویرایش]
سلول‌های مرکل

سلول‌های مرکل در پوست و برخی بخش‌های بافت موکوز تمامی مهره‌داران وجود دارد. در پوست پستانداران، این‌ها سلول‌های شفافی هستند که در لایهٔ استراتوم بازال (در پایین لبه‌های مجراهای عرق) از اپی درم واقع شده‌اند و حدوداً ۱۰µm قطر دارند. این سلول‌ها همچنین در فرورفتگی‌های سطح زیرین پا که "تیغه‌های رته" نام دارند یافت می‌شوند.[۴] اکثر مواقع، این سلول‌ها در ارتباط با انتهاهای عصبی حسی است، که در این مواقع به اسم پایانه‌های عصبی مرکل شناخته می‌شوند (همچنین کمپلکس مرکل سل-نورونی نامیده می‌شوند). این سلول‌ها با فیبرهای عصبی جسمی حسی آهسته سازگارشونده (SA1)در ارتباط‌اند.

عملکرد

[ویرایش]

فردریش زیگموند مرکل به این سلول‌ها با عنوان Tastzellen یا "سلول‌های لمس" اشاره کرد اما این عملکرد پیشنهادی بحث‌برانگیز بوده، زیرا اثبات این امر مشکل بوده. گرچه، موش‌های سرکوب ژن شده به تازگی نشان داده‌اند که سلول‌های مرکل برای کدگزاری خاصی که طی آن سلول‌های وابران جزثیات دقیق فضایی را تعیین می‌کنند،نقش اساسی دارند.[۵] سلول‌های مرکل گاهی سلول‌های APUD در نظر گرفته می‌شوند (تعریفی قدیمی تر، که به‌طور معمول تر به عنوان بخشی از سیستم نوروآندوکرین گسترده محسوب می‌شوند.)زیرا دارای گرانول‌های مرکزی فشرده‌ای هستند، و بنابراین ممکن است عمل نوروآندوکرین هم داشته باشند.

مبداٌ شکل‌گیری

[ویرایش]

مبداٌ سلول‌های مرکل بیش از ۲۰ سال است که مورد بحث قرار گرفته. شواهد حاصل از آزمایش‌های پیوند پوست در پرندگان اشاره به این دارد که این سلول‌ها از ستیغ عصبی گرفته شده‌اند، اما آزمایش‌های در پستانداران یک منشاٌ اپیدرمال را نشان می‌دهد.[۶][۷]

منابع

[ویرایش]
  1. Munde, Prashant (17-Jan-2014). "Pathophysiology of merkel cell". Journal of Oral and Maxillofacial Pathology. 17 (3): 408–412. {{cite journal}}: |access-date= requires |url= (help); Check date values in: |date= (help)
  2. K. I. Baumann; Zdenek Halata; I. Moll (2003). The Merkel cell: structure-development-function- cancerogenesis. Springer. pp. 99–. ISBN 978-3-540-00374-8. Retrieved 2 May 2010.
  3. Morrison, Kristin (2009). "Mammalian Merkel cells are descended from the epidermal lineage". Developmental Biology. 336. doi:10.1016/j.ydbio.2009.09.032. PMC 2783667. PMID 19782676. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  4. Halata, Z; Grim, M; Bauman, KI (2003). "Friedrich Sigmund Merkel and his "Merkel cell", morphology, development, and physiology: review and new results". The Anatomical Record Part A: Discoveries in Molecular, Cellular, and Evolutionary Biology. 1) (271): 225–39. doi:10.1002/ar.a.10029. PMID 12552639. Archived from the original on 2 March 2020. Retrieved 12 April 2014.
  5. Maricich SM, Wellnitz SA, Nelson AM, Lesniak DR, Gerling GJ, Lumpkin EA, Zoghbi HY. (2009). "Merkel Cells are Essential for Light Touch Responses". Science. 324 (5934): 1580–82. doi:10.1126/science.1172890. PMC 2743005. PMID 19541997.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  6. Morrison KM, Miesegaes GR, Lumpkin EA, Maricich SM. (September 25, 2009). "Mammalian Merkel cells are descended from the epidermal lineage". Dev Biol. 336 (1): 76–83. doi:10.1016/j.ydbio.2009.09.032. PMC 2783667. PMID 19782676.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  7. Van Keymeulen A, Mascre G, Youseff KK, Harel I, Michaux C, De Geest N, Szpalski C, Achouri Y, Bloch W, Hassan BA, Blanpain C. (2009). "Epidermal progenitors give rise to Merkel cells during embryonic development and adult homeostasis". J Cell Biol. 1 (187): 91–100. doi:10.1083/jcb.200907080. PMC 2762088. PMID 19786578.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)