پرش به محتوا

سسیل اندروس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سسیل اندروس
۲۶مین و ۲۸مین فرماندار آیداهو
دوره مسئولیت
۵ ژانویه ۱۹۸۷ – ۲ ژانویه ۱۹۹۵
معاونبوچ کسیدی اوتر
پس ازجان وی. ایوانز
پیش ازفیل بت
دوره مسئولیت
۴ ژانویه ۱۹۷۱ – ۲۳ ژانویه ۱۹۷۷
معاونجک ام. مورفی
جان وی. ایوانز
پس ازدان ساموئلسون
پیش ازجان وی. ایوانز
۴۲مین وزیر کشور ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۲۳ ژانویه ۱۹۷۷ – ۲۰ ژانویه ۱۹۸۱
رئیس‌جمهورجیمی کارتر
پس ازتوماس اس. کلپه
پیش ازجیمز جی. وات
سرپرست انجمن ملی فرمانداران
دوره مسئولیت
۴ ژوئیه ۱۹۷۶ – ۲۳ ژانویه ۱۹۷۷
پس ازرابرت دی. ری
پیش ازریوبین اسکیو
اطلاعات شخصی
زاده
سسیل دیل اندروس

۲۵ اوت ۱۹۳۱
هود ریور، اورگن، U.S.
درگذشته۲۴ اوت ۲۰۱۷ (۸۵ سال)
بویزی، آیداهو، U.S.
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)کارول می (ا. ۱۹۴۹)
فرزندان۳
تحصیلاتدانشگاه ایالتی اورگن
امضا
وبگاه
خدمات نظامی
وفاداری ایالات متحده آمریکا
خدمت/شاخه نیروی دریایی آمریکا
سال‌های خدمت۱۹۵۱–۱۹۵۵
درجهناو استوار دوم، دسته دوم
یگانذخیره نیروی دریایی ایالات متحده
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ کره
جنگ سرد

سسیل دیل اندروس (Cecil Dale Andrus)‏ (۲۵ اوت ۱۹۳۱–۲۴ اوت ۲۰۱۷)، از سیاستمداران آمریکایی بود که به عنوان بیست‌ و ششمین و بیست‌ و هشتمین فرماندار ایالت آیداهو در مجموع به مدت چهارده سال خدمت کرد.[۱][۲][۳] او که خود در زمره دموکرات‌ها محسوب می‌شد، طی سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ و در زمان دولت کارتر، وزیر کشور ایالات متحده نیز بود. وی درنخستین حضورش در انتخابات فرمانداری در سال ۱۹۶۶ متحمل شکست شد ولی در چهار دوره دیگر (در سال‌های ۱۹۹۰، ۱۹۸۶، ۱۹۶۶ و ۱۹۷۴) در این رقابت‌ها به پیروزی رسید و با چهارده سال تصدی این سمت، طولانی‌ترین دوران فرمانداری را در تاریخ این ایالت به خود اختصاص داد. درواقع، او یکی از آخرین دموکرات‌هایی است که این مقام را در اختیار داشته‌است.

اندروس در عالم سیاست به جهت دیدگاه‌های حفاظت محیطی و زیست‌محیطیش قویش بسیار مورد توجه بود. از این رو منطقه حفاظت‌شده‌ای که در سال ۱۹۹۳ در شهرستان واشینگتن به ثبت رسید، به افتخار او منطقه مدیریت‌شده حیات وحش سسیل دی. اندروس نام گرفت.[۴][۵] در سال ۲۰۱۸ نیز نام منطقه حفاظت‌شده «ابرهای سفید» به نام سسیل دی. اندروس تغییر کرد.[۶] او به عنوان یک سیاستمدار لیبرال در تلاش بود تا با محدود ساختن منافع تجاری حاصل از اراضی ملی و همچنین سپردن امور به دست متخصصان در وزارت کشور، از محیط زیست محافظت کند. وی عمیقاً باور داشت که حمایت از محیط زیست می‌تواند و البته باید در کنار توسعه اقتصادی مثبت جریان داشته باشد.[۷]

اوان زندگی

[ویرایش]

اندروس که در تاریخ ۲۵ اوت ۱۹۳۱‏[۸] در منطقه هود ریور واقع در ایالت اورگن متولد شده بود، فرزند میانی هال استفان و دوروتی می (جانسون) اندروس بود؛ برادر بزرگترش استیو و خواهر کوچکترش مارگارت نام داشت. آنها ابتدا در نزدیکی شهر جانکشن و درمزرعه‌ای که از انرژی برق بی‌بهره بود، زندگی می‌کردند. اوایل سال ۱۹۴۲ و درست در خلال جنگ جهانی دوم این خانواده به یوجین نقل‌مکان کردند. آن هنگام «سیس» یازده سال داشت و هال (۱۹۰۶–۲۰۰۴)‏[۹] به همراه برادرش باد (Bud) در این شهر یک کارگاه تراش‌کاری به راه انداخت و در آنجا به کار تعمیر ابزارآلات کارخانجات چوب‌بری مشغول شد. اندروس در سال ۱۹۴۸ و در شانزده سالگی از مدرسه یوجین فارغ‌التحصیل و سپس وارد کالج ایالتی اورگن در کوروالیس شد. در بدو ورود به آنجا رشته مهندسی را برای تحصیل انتخاب کرد.[۱۰]

درسال ۱۹۴۹ و در هفده سالگی توانست شغل تابستانی مناسبی در یکی از شرکت‌های محلی توزیع نیرو به دست آورد و اواخر ماه اوت همان سال به همراه معشوقه هم‌مدرسه‌ایش، کارول مایی می (متولد ۲۶ دسامبر ۱۹۳۲) به شهر رنو فرار کردند. در آن زمان اندروس تازه‌وارد هیجده سالگی شده بود و کارول نیز شانزده ماه از او کوچکتر بود. اندروس ازدواج شاد و عاشقانه‌ای داشت و همواره از کارول با نام «همسر اولش» یا «نوعروس خودش» یاد می‌کرد.[۱۱] او تصمیم گرفت به کار کردن ادامه دهد و دیگر به کالج بازنگردد.[۱۲][۱۳] با آغاز جنگ کره در فوریه ۱۹۵۱، او در نیروی دریایی آمریکا نامنویسی کرد و تا سال ۱۹۵۵ به عنوان تکنسین برق بر روی هواپیماهای گشت دریایی به خدمت پرداخت. پس از اتمام دوران خدمتش در نیروی دریایی، به اورفینو عزیمت کرد و در آنجا وارد صنایع چوب شد و در کارخانه چوب‌بری که پدرش یکی از مالکانش بود، مشغول شد و کارهای مختلفی انجام داد. پس از تعطیلی کارخانه چوب‌بری، اندروس به صنعت بیمه روی آورد و در سال ۱۹۶۶ خانواده‌اش را به شهر لوئیستون، جایی در پایین دست رودخانه کلیرواتر، برد.[۱۴][۱۵][۱۶]

حرفه سیاسی

[ویرایش]

مجلس سنای ایالتی

[ویرایش]

در سال ۱۹۶۰ اندروس که ۲۸ سال داشت، نگران مواضع سناتور جمهوریخواه در مورد لزوم انجام اصلاحات آموزشی در مدارس آیداهو و به ویژه در مدارس مناطق روستایی این ایالت بود. از این رو، به نمایندگی از دموکرات‌ها برای رقابت با او نامنویسی کرد و پیروز شد. وی در سال‌های ۱۹۶۲ و ۱۹۶۴ نیز بار دیگر از اوروفینو (و کلیرواترکانتی) به مجلس سنا راه یافت.

نامزدی در انتخابات فرمانداری

[ویرایش]

اندروس نخستین بار در سال ۱۹۶۶ نامزد انتخابات فرمانداری شد ولی در انتخابات مقدماتی که میان دموکرات‌ها برگزار شد، با اختلاف اندکی رقابت را به چارلز هرندون واگذار کرد که از وکلای اهل سالمون بود.[۱۷]

با این حال، اواسط سپتامبر و درست هفت هفته مانده به زمان انتخابات، هرندون و دو نفر از همراهانش در سانحه سقوط یک هواپیمای شخصی دو موتوره در کوهستانی در شش مایلی (۱۰ کیلومتری) شمال‌غرب استنلی و در مسیر توئین‌فالز به کوردوآلن، جان خود را از دست دادند. بدین‌ترتیب اندروس به عنوان نامزد جایگزین هرندون برای شرکت در انتخابات معرفی شد. او در انتخابات عمومی با بیش از ۱۱ هزار اختلاف رأی، رقابت را به نامزد جمهوریخواهان، دان ساموئلسون که اهل سندپوینت بود، واگذار کرد و بدین‌ترتیب به طرز غیرمنتظره‌ای در هر دو رقابت عمومی و مقدماتی انتخابات فرمانداری در یک سال شکست خورد. او دو سال بعد مجدداً به مجلس سنا راه یافت و در انتخابات ۱۹۸۶ به راحتی در مقابل نماینده جمهوریخواهی که بر مسند قدرت بود، به پیروزی رسید و نماینده لوئیستون شد. البته لازم است ذکر شود لوسیل، بیوه هردونز، پس از مرگ همسرش مناصب سیاسی متعددی را در آن منطقه بر عهده گرفت.[۱۸][۱۹][۲۰][۲۱]

فرماندار آیداهو (۱۹۷۱–۱۹۷۷)

[ویرایش]

اندروس بدون واهمه از شکست پیشین خود، این بار با بیش از ده هزار رأی موفق شد در انتخابات سال ۱۹۷۰ فرمانداری، ساموئلسون را شکست دهد.[۲۲] بخش زیادی از این موفقیت را باید مرهون نقش پررنگ او در مخالفت با توسعه معدن مولیبدن در کوهستان «ابرهای سفید» دانست که ساموئلسون از حامیان آن بود.[۲۳][۲۴]

اندروس در اولین دوره فرمانداریش نقش مهمی در جلب حمایت کنگره آمریکا برای محافظت دولت از پارک طبیعی ساوتوث واقع در ایالت آیداهو ایفا کرد. اندروس بدون هیچ مشکلی بار دیگر در انتخابات ۱۹۷۴ با بیش از ۷۰ درصد آراء برگزیده شد و در مقابل ستوان جک ام. مورفی را که نماینده جمهوریخواهان و اهل شوشون بود با اختلاف فاحشی به برتری رسید.[۲۵][۲۶]

وزیر کشور (۱۹۷۷–۱۹۸۱)

[ویرایش]

در ژانویه ۱۹۷۷، اندروس فرمانداری را ترک کرد تا به عنوان وزیر کشور در دولت رئیس‌جمهور جدید، جیمی کارتر، مشغول خدمت شود. آشنایی این دو با یکدیگر به سال ۱۹۷۱ و زمانی بازمی‌گشت که هر دو به تازگی فرماندار شده بودند. وی نخستین فردی بود که از ایالت آیداهو به کابینه دولت راه می‌یافت. ستوان جان وی‌ایوانز پس از او فرماندار آیداهو شد، دموکراتی که با پیروزی در انتخابات ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲ قریب به یک دهه در این سمت باقی ماند.[۲۷][۲۸][۲۹]

اندروس در تصویب قانون گسترش پارک ملی ردوود در سال ۱۹۷۸ توسط کنگره، نقش تعیین‌کننده‌ای داشت. به موجب این قانون ۴۸ هزار جریب (حدود ۱۹ هزار هکتار) زمین به وسعت پارک ملی ردوود در کالیفرنیا افزوده شد تا بدین‌وسیله از بقایای جنگل‌های سرخ‌چوب در این منطقه محافظت شود.[۳۰]

در سال ۱۹۷۹ و هنگامی که رئیس‌جمهور کارتر در کمپ‌دیوید در راستای عقب‌نشینی دولت، خواستار استعفای جمعی اعضای کابینه شد با کناره‌گیری اندروس موافقت نشد. بدین‌ترتیب، او تا پایان دولت کارتر در وزارت کشور باقی ماند و پس از اتمام دوران ریاست‌جمهوری کارتر در ژانویه ۱۹۸۱، به آیداهو بازگشت.

اندروس در خاطراتش با توجه به تلاش‌های مذبوحانه و موفق خود در حصول اطمینان از تصویب قانون محافظت از سرزمین‌های آلاسکا در آخرین ماه دولت کارتر در دسامبر ۱۹۸۰ از لزوم مصالحه در این زمینه یاد می‌کند.[۳۱]

وفات

[ویرایش]

آندروس در تاریخ ۲۴ اوت ۲۰۱۷ و تنها یک روز پیش از تولد هشتاد و شش سالگیش بر اثر عوارض ناشی از سرطان ریه در بویز از دنیا رفت.[۳۲][۳۳]

منابع

[ویرایش]
  1. Smith, Harrison (August 25, 2017). "Cecil Andrus, defender of Alaska's wilderness as Carter's interior secretary, dies at 85". Washington Post. Retrieved August 25, 2017.
  2. Yardley, William (August 25, 2017). "Cecil D. Andrus, 85, Carter's preservationist Interior Secretary, dies". New York Times. Retrieved August 25, 2017.
  3. Kruesi, Kimberlee; Ridler, Keith (August 25, 2017). "Idaho's Cecil Andrus dies; as Interior secretary, he helped conserve Alaska land". Seattle Times. (Associated Press). Retrieved August 25, 2017.
  4. "Cecil Andrus Wildlife Management Area". Idaho Department of Fish and Game. Archived from the original on October 1, 2009. Retrieved May 29, 2012.
  5. White, Jim (April 2006). "Cecil D. Andrus Wildlife Management Area Long Range Management Plan" (PDF). Idaho Department of Fish and Game. Archived from the original (PDF) on May 2, 2012. Retrieved May 29, 2012.
  6. "Andrus spent his life protecting this iconic Idaho wilderness; now it will carry his name". idahostatesman (به انگلیسی). Retrieved 2018-03-23.
  7. Anne Becher and Joseph Richey, American Environmental Leaders: From Colonial Times to the Present (2 vol, 2nd ed. 2008) pp 27–29.
  8. Yardley, William (August 25, 2017). "Cecil D. Andrus, 85, Carter's Preservationist Interior Secretary, Dies". The New York Times. Retrieved 2017-08-29.
  9. "Hal Andrus". Eugene Register-Guard. (Oregon). (obituary). December 8, 2004. p. D4.
  10. Willis, Henry (September 27, 1973). "Eugene 'alum' at conference". Eugene-Register Guard. p. 6B.
  11. Carlson, Chris (2011-10-17). Cecil Andrus: Idaho's Greatest Governor (به انگلیسی). U of Nebraska Press. ISBN 978-0-87004-514-1.
  12. Carlson, Chris (2011). Andrus: Idaho's Greatest Governor. ISBN 978-0-87004-514-1.; retrieved June 24, 2015. Caxton Press; شابک ‎۰−۸۷۰۰۴−۵۰۵−۹
  13. Edmonston Jr., George. "OSU's Famous Alumni". Oregon State University Alumni Association. Archived from the original on October 4, 2006. Retrieved October 21, 2006.
  14. Hall, Bill (December 19, 1976). "Who is this guy Cecil Andrus?". Lewiston Morning Tribune. (Idaho). pp. 1A, 19A.
  15. "State Sen. Cecil Andrus will be speaker for Lewiston High School commencement". Lewiston Morning Tribune. (Idaho). May 1, 1969. p. 20.
  16. Benjamin, Stan (January 20, 1977). "Andrus gives up much to take on tough job". Spokane Daily Chronicle. (Washington). Associated Press. p. 3.
  17. "Smylie loses, Herndon holds edge on Andrus". Lewiston Morning Tribune. (Idaho). Associated Press. August 3, 1966. p. 1.
  18. "Air crash kills Idaho candidate for governor". Morning-Record. (Meriden, Connecticut). Associated Press. September 16, 1966. p. 17.
  19. A Political Dynasty in North Idaho, 1933-1967; accessed January 28, 2008.
  20. "Andrus is likely ballot successor". Spokesman-Review. (Spokane, Washington). Associated Press. September 16, 1966. p. 1.
  21. "Conservatism given credit by Samuelson". Spokesman-Review. (Spokane, Washington). Associated Press. November 10, 1966. p. 1.
  22. "Andrus tops Idaho vote". Spokane Daily Chronicle. (Washington). Associated Press. November 4, 1970. p. 1.
  23. "Samuelson reiterates support of mining in White Clouds". Lewiston Morning Tribune. Associated Press. September 17, 1969. p. 1.
  24. Kenyon, Quane (April 29, 1985). "Priest Lake question colors Idaho politics". Spokesman-Review. (Spokane, Washington). Associated Press. p. A1.
  25. "Andrus wins with record margin". Lewiston Morning Tribune. (Idaho). Associated Press. November 6, 1974. p. 1.
  26. "200 Faces for the Future". TIME. July 15, 1974. Archived from the original on June 12, 2008. Retrieved August 25, 2017.
  27. "Carol Andrus has misgivings". Lewiston Morning Tribune. (Idaho). Associated Press. December 19, 1976. p. 13A.
  28. "Gov. Evans holds slight lead". Lewiston Morning Tribune. (Idaho). Associated Press. November 3, 1982. p. 1A.
  29. Kennedy, John (November 4, 1982). "Gov. Evans rejoices, Batt talks about quitting politics". Lewiston Morning Tribune. (Idaho). Associated Press. p. 1C.
  30. Schrepfer, Susan R. (1983). The Fight to Save the Redwoods: A History of Environmental Reform, 1917-1978. Madison: The University of Wisconsin Press. pp. 130–85. ISBN 0-299-08850-2.
  31. Cecil D. Andrus, "Politics Western Style" (with Joel Connelly), Sasquatch Books, Seattle, 1998.
  32. "Former Democratic Idaho Governor Cecil Andrus dies at 85", KIVI-TV, August 25, 2017.
  33. "Cecil Andrus, logger who rose to Idaho governor, dies at 85". New York Times. Associated Press. August 25, 2017. Retrieved August 25, 2017.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Cecil Andrus در ویکی‌انبار