زبان‌های نوبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نوبی
پراکنش:سودان
تبار:نیلوصحرایی
زیرگروه‌ها:
ایزو ۲–۶۳۹ / ۵nub
گلاتولوگnubi1251[۱]

زبان‌های نوبی (عربی: لغات نوبیة) گروهی از زبان‌های هم‌خانواده هستند که توسط نوبی‌ها گویش می‌شوند. آن‌ها شاخه ای از زبان‌های سودانی شرقی را تشکیل می‌دهند، که بخشی از خانواده گسترده‌تر نیلوصحرایی است. در ابتدا، زبان‌های نوبی در بیشتر مناطق سودان صحبت می‌شدند، اما در نتیجه عربی‌سازی، امروزه آن‌ها بیشتر به دره نیل میان اسوان (جنوب مصر) و الدبه و همچنین چند روستا در کوه‌های نوبه و دارفور محدود می‌شوند.

تاریخ[ویرایش]

در جنگ ۱۹۷۳ دولت مصر نوبی‌زبانان را به عنوان بی‌سیم‌چی به کار گرفت تا دشمنان از پیام‌های مهم آگاه نشوند و نتیجتاً مصر توانست پس از سالها اشغالِ صحرای سینا توسط اسرائیل آنرا آزاد کند.[۲][۳][۴]

دسته‌بندی[ویرایش]

به‌طور سنتی، زبان‌های نوبی به سه شاخه شمالی (نیل)، غربی (دارفور) و مرکزی تقسیم می‌شوند. اتنولوگ زبان‌های نوبی را به شرح زیر دسته‌بندی می‌کند:[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Nubian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  2. "Changing Egypt Offers Hope to Long-Marginalized Nubians". nationalgeographic.com.
  3. "Remembering Nubia: the Land of Gold". ahram.org.eg.
  4. Cairo West. "El Nuba". Cairo West Magazine. Archived from the original on 3 February 2015. Retrieved 11 December 2020.
  5. "Nubian". Ethnologue. Retrieved 2017-06-24.

پیوند به بیرون[ویرایش]