روش ترابری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تراموا، کامیون، خودرو، دوچرخه و ریکشا در یک تصویر گرفته شده در ۱۹۴۵ میلادی

در اقتصاد ترابری، روش ترابری یا روش حمل‌ونقل (به انگلیسی:Mode of transport) اصطلاحی است که برای تمایز بین راه‌های مختلف ترابری افراد یا کالاها استفاده می‌شود. روش‌های مختلف ترابری عبارتند از ترابری هوایی، آبی و زمینی که شامل ترابری ریلی، جاده ای و ترابری خارج از جاده می‌شود. حالت‌های دیگری از ترابری همانند ترابری خطوط لوله، ترابری کابلی، ترابری فضایی، ترابری با نیروی انسانی و ترابری با نیروی حیوانات نیز گاهی به عنوان روش خاص خود در نظر گرفته می‌شوند، اما هرگز در دسته‌های قبلی قرار نمی‌گیرند. به‌طور کلی ترابری برای جابجایی افراد، حیوانات و سایر کالاها از مکانی به مکان دیگر استفاده می‌شود. از سوی دیگر، وسایل ترابری به امکانات ترابری و حمل‌ونقلی گفته می‌شود که برای حمل افراد یا محموله بر اساس حالت انتخابی (حیوان، وسیله نقلیه، ماشین، هواپیما، کشتی، کامیون، قطار و غیره) استفاده می‌شود. هر روش ترابری دارای یک راه حل بنیادی فنآورانه متفاوتی است و برخی از روش‌های حمل و نقل نیاز به یک محیط جداگانه و ویژه دارند. هر حالت ترابری دارای زیرساخت، وسیله نقلیه، عاملان ترابری و عملیات تجاری خاص خود است.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «5.1 – Transportation Modes, Modal Competition and Modal Shift | The Geography of Transport Systems» (به انگلیسی). ۲۰۱۷-۱۱-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۸.
  2. Jenkins S. (2009). Hypermobility is now the opium of the people, an obsession that wrecks communities and planet. The Guardian. 22 Dec. 2009.
  3. Cooper et al., 1998: 281
  4. Cooper et al., 1998: 279
  5. Cooper et al., 1998: 278
  6. Stopford, 1997: 4–6
  7. Cooper et al., 1998: 280