پرش به محتوا

دیوید مناشری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دیوید مناشری(David Menashri) (متولد ۱۹۴۴) استاد و محقق اسرائیلی در حوزه تاریخ مدرن ایران است. او همچنین، متخصص[۱][۲] مدیر و مؤسس مرکز مطالعات ایران در دانشگاه تل آویو نیز می‌باشد.[۳]

تمرکز او بر سیاست، جامعه، دین و سیاست اسلام شیعه در ایران می‌باشد است. از دیگر حوزه‌های تخصصی وی می‌توان به سیر تحول تاریخ آموزش در منطقه خاورمیانه اشاره کرد.[۴]

او در حال حاضر محقق ارشد در مرکز آلیانس در شاخه تاریخ مدرن ایران و همچنین مرکز موشه دایان برای مطالعات خاورمیانه و مطالعات آفریقا می‌باشد.[۵][۶]

دانشگاه

[ویرایش]

دیوید مناشری دکترای خود را در شاخه تاریخ خاورمیانه در دانشگاه تل آویو در سال ۱۹۸۲ اخذ کرد. او در آستانه انقلاب ۱۹۷۹ دو سال در ایران صرف انجام تحقیقات خود در دانشگاه‌های ایران نمود.[۷]

استاد شناخته شده بین‌المللی، محقق، مدرس و پژوهشگر در دانشگاه پرینستونبا، کرنلهای، شیکاگو، ییل، آکسفورد، ملبورن، موناش (استرالیا), مونیخبا، ماینز و دانشگاه واسدا (توکیو) بوده‌است.[۷] او در دوران تحصیل از بنیاد فورد، فولبرایت و بن گوریون کمک مالی دریافت کرد.[۸]

دیگر کار

[ویرایش]

انتخاب انتشارات

[ویرایش]
  • ایران در انقلاب (Tel Aviv, 1989; در زبان عبری)
  • ایران: یک دهه از جنگ و انقلاب (New York, 1990)[۹]
  • انقلاب ایران و جهان اسلام (ed. , Boulder, CO, 1991)[۱۰]
  • آموزش و پرورش و ساخت مدرن ایران (Ithaca, NY, 1992)[۱۱]
  • بنیادگرایی اسلامی: یک چالش برای ثبات منطقه (ed. , Tel Aviv, 1993; در زبان عبری)
  • ایران: بین اسلام و غرب (Tel Aviv, 1996; در زبان عبری)
  • انقلاب در یک تقاطع: ایران در سیاست‌های داخلی و منطقه ای و جاه طلبی (واشینگتن، DC, 1997)
  • آسیای مرکزی در دیدار میانه (ed. , لندن، 1998)[۱۲]
  • پس از انقلاب سیاست در ایران: دین، جامعه و قدرت (London, 2001)[۱۳]
  • دین و دولت در خاورمیانه (co-ed. با Liora Hendelman Baavour تل آویو، ۲۰۰۶; در زبان عبری)

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Alfred, Charlotte (10 April 2015). "Four Israeli Experts Discuss Bibi, Iran And The Nuclear Negotiations". The Huffington Post. Retrieved 20 June 2016.
  2. ↑ "Prof. David Menashri assesses Iran's strategy under President Rouhani - BICOM". BICOM. 17 October 2013. Retrieved 20 June 2016.
  3. ↑ "Tehran can be pragmatic, but that doesn't mean it's moderate". The Jerusalem Post | JPost.com. Retrieved 2016-06-07.
  4. ↑ "David Menashri, PhD". Scholars for Peace in the Middle East. Retrieved 2016-06-07.
  5. ↑ "David Menashri, Dept of Middle Eastern & African History". Tel Aviv University.
  6. ↑ Jaffe, Maayan (11 January 2013). "The 21st-Century Iranian Jew". Baltimore Jewish Times. Archived from the original on 20 September 2015. Retrieved 20 June 2016.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "A conversation with David Menashri on Iran | Cover Story". Jewish Journal. Retrieved 2016-06-07.
  8. ↑ "Winter Program Faculty". College of Law and Business. Archived from the original on 27 February 2018. Retrieved 2016-06-07.
  9. ↑ Rosen, Barry M. (1995-01-01). "Review of Iran: A Decade of War and Revolution". Iranian Studies. 28 (1/2): 114–115. doi:10.1080/00210869508701831. JSTOR 4310934.
  10. ↑ Faghfoory, Mohammad H. (1991-01-01). "Review of The Iranian Revolution and the Muslim World". Iranian Studies. 24 (1/4): 87–90. doi:10.1080/00210869108701759. JSTOR 4310765.
  11. ↑ Mehran, Golnar (1995-05-01). "David Menashri, Education and the Making of Modern Iran (Ithaca, N.Y. : Cornell University Press, 1992). Pp. 352". International Journal of Middle East Studies. 27 (02): 259–260. doi:10.1017/s0020743800062036.
  12. ↑ Evered, Kyle T. (1999-01-01). "Review of Central Asia Meets the Middle East". Middle East Studies Association Bulletin. 33 (2): 229–230. doi:10.1017/s0026318400039845. JSTOR 23062458.
  13. ↑ Takeyh, Ray (2001-01-01). "Review of Post-Revolutionary Politics in Iran: Religion, Society and Power". International Affairs. 77 (4): 1016–1017. JSTOR 3095658.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دیوید_مناشری&oldid=38377176»