دانیل دفر
| دانیل دفر | |
|---|---|
 دفر در سال ۲۰۱۵ | |
| زادهٔ | ۱۰ سپتامبر ۱۹۳۷ (۸۶ سال) |
| محل تحصیل | École normale supérieure de Saint-Cloud |
| پیشه | جامعه‌شناس |
| عنوان | دانیل دفر |
| شریک(های) زندگی | میشل فوکو |
دانیل دِفِر (به فرانسوی: Daniel Defert) (زاده ۱۹۳۷، میلادی/۲۰۲۳(درگذشت))، جامعه‌شناس و فعال فرانسوی در حوزهٔ مبارزه با بیماری ایدز بود.[۱] در ابتدای دههٔ ۱۹۶۰ میشل فوکو با دانیل دفر آشنا شد و برای بقیه عمرش شریک جنسی او شد.[۲] فوکو به او علاقهٔ زیادی داشت اما این علاقه از نوعی نبود که انحصار جنسی ایجاد کند. دفر که از فوکو جوان‌تر بود، یک فعال سیاسی بود و این باعث شد که علائق سیاسی فوکو تحت تأثیر قرار بگیرد و تقویت شود.[۳] دانیل دفر برای اینکه زیر بار دو سال خدمت سربازی نرود، قبول کرد برای تدریس به تونس برود. فوکو در سال ۱۹۶۶ دنبال او به تونس رفت و به تدریس در دانشگاه تونس مشغول شد. آن دو پس از دو سال با هم به فرانسه برگشتند و درگیر مسائل مه ۱۹۶۸ فرانسه شدند.[۳] در هنگام مرگ فوکو در سال ۱۹۸۴، دفر اطلاعی از ابتلای او به بیماری ایدز نداشت. دفر کتاب‌ها و مقالات زیادی نوشته و در سال ۱۹۹۸ جایزه لژیون دونور برده‌است.[۴]
در مستندی که با عنوان «دست های خالی» درباره نسبت فوکو و انقلاب اسلامی از شبکه مستند سیما پخش شد دانیل دفر نفر اصلی روایت وقایع مستند درباره فوکو است.
منابع[ویرایش]
- ↑ http://www.aides.org/
- ↑ راجرز، ن. ، تامپسون، م. (1393). فیلسوفان بدکردار. ترجمه احسان شاه قاسمی. تهران: انتشارات امیرکبیر
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Rodgers, N. , & Thompson, M. (2005). Philosophers behaving badly. London: Peter Owen.
- ↑ http://en.wikipedia.org/wiki/Daniel_Defert