پرش به محتوا

خاتم‌الانبیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طرح‌نگاره‌ای از خوش‌نویسی نام «محمّد» به خط ثلث

خاتَم‌الانبیاء یا خاتَم النبیین یا خاتم‌الرسل از لقب‌های محمد پیامبر اسلام است. این اصطلاح در آیهٔ ۴۰ سورهٔ احزاب آمده: «ما کان محمد ابا احد من رجالکم و لکن رسول‌الله و خاتم النبیین و کان الله بکل شیء علیما».

خاتم در زبان عربی به معنای «مُهر، انگشتری و پایان» است[۱] و این واژه هم به معنی «واپسین پیامبران».

منابع

[ویرایش]
  1. فؤاد افرام‌البستانی، فرهنگ جدید عربی - فارسی؛ ترجمهٔ منجدالطلاب، محمد بندرریگی، پانزدهم، ۱۳۷۷، تهران: انتشارات اسلامی، شابک ‎۹۶۴−۶۰۱۹−۰۷−۲، ص ۱۲۴

جستارهای وابسته

[ویرایش]