پرش به محتوا

جنگهای مولداوی-عثمانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جنگ‌های مولداوی و عثمانی
تاریخ۱۴۷۳–۱۴۷۹ و ۱۴۸۴–۱۴۸۶
موقعیت
نتایج مولداوی برای بیش از سه قرن به یک دولت تابع امپراتوری عثمانی تبدیل شد (از سال ۱۵۱۲ به عنوان یک دولت دست‌نشانده)
طرف‌های درگیر
مولداوی
ترانسیلوانی
امپراتوری عثمانی
فرماندهان و رهبران
Voivode of Moldavia most notably Alexander the good, Bogdan II, Stefan the Great , and John III the Terrible امپراتوری عثمانیمحمد فاتح
امپراتوری عثمانیبایزید دوم
خادم سلیمان پاشا
قوا

Varied greatly during the centuries

~20,000 active men[۱] – 60,000[۲]

Varied greatly during the centuries

Capable of raising more than 100,000 men
تلفات و خسارات
نامعلوم نامعلوم

اولین درگیری بین مولداوی و امپراتوری عثمانی که روایت تاریخی از آن وجود دارد در زمان الکساندرو سل بون، در سال ۱۴۲۰ هنگامی که عثمانی‌ها سعی در تصرف شیلیا داشتند، رخ داد که این حمله ناموفق بود. در سال ۱۴۳۹، زیگیزموند پادشاه مجارستان با ولادیسلاو پادشاه لهستان در مورد تقسیم مولداوی بین دو کشور بحث کردند. زیگیزموند از این موضوع که مولداوی‌ها از کمک به وی در لشکرکشی‌های خود علیه ترک‌ها امتناع ورزیدند گلایه داشت، اما پادشاه ولادیسلاو استدلال کرد که مولداوی نمی‌تواند از طریق نظامی به وی کمک کنند، زیرا قبلاً در عوض کمک‌های او به وی کمک کرده‌اند و زیگیزموند مجبور شد از ادعاهای خود صرف نظر کند.[۳]

در سال ۱۴۴۴، مولداوی نیروهای خود را برای نبرد وارنا به کمک پادشاه وادیسلاو سوم وارنا اعزام کرد. تُرک‌ها به همراه خود شترهایی داشتند و در صورت شکست و عقب‌نشینی، سکه‌های طلا و نقره را بر زمین می‌ریختند تا دشمن را منحرف کنند. مولداوی‌ها برای جمع‌آوری پول به دنبال شترها می‌رفتند.[۴]

بین سالهای ۱۴۵۱ و ۱۴۵۷، مولداوی در آشفتگی مدنی به سر می‌برد و تحت سلطه پترو آرون، پادشاهی سالانه ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ سکه طلا خراج به باب عالی (عثمانی) می‌پرداخت. در سال ۱۴۷۰، در زمان حکومت استفان بزرگ، روابط بین مولداوی و امپراتوری عثمانی خصمانه شد و درگیری‌های متعددی به وجود آورد، از جمله مهمترین آنها می‌توان به جنگ واسلو، جایی که عثمانی‌ها شکست خوردند، و نبرد واله‌آلبا، جایی که سلطان محمد دوم پیروز شد، اما مجبور به عقب‌نشینی گردید اشاره کرد. در سال ۱۴۸۴، عثمانی موفق شد شیلیا و آکرمان را ضمیمه خود کند. پس از مرگ استفان بزرگ (۱۵۰۴) مولداوی سقوط کرد و در سال ۱۵۱۲ مجبور به پذیرش دست‌نشاندگی برای باب عالی (امپراتوری عثمانی) شد، اما درگیری‌ها تا قرن نوزدهم ادامه داشت و مولداوی برای مدت کوتاهی دارای استقلال بود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Grant, R.G. (2005). Battle a Visual Journey Through 5000 Years of Combat. London: Dorling Kindersley. pp. 122. ISBN 978-0-7566-1360-0. The Hungarians, |with Vlad the Impaler had some 30,000 men whilst at Mohacs there was roughly 20,000 men
  2. The Royal army for Mohacs had an initial strength of 60,000 before disease and desertion decimated it
  3. The Annals of Jan Długosz, p. 449Długosz, Jan. "The Annals of Jan Długosz" ISBN 1-901019-00-4.
  4. The Annals of Jan Długosz, p. 496.