پرش به محتوا

جنبش هند را ترک کنید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جنبش هند را ترک کنید
گاندی در حال گفتگو با نهرو
تاریخ۱۹۴۲-۱۹۴۵
موقعیت
طرف‌های مدنی درگیر
ملی‌گرایان هند
شخصیت‌های پیشرو
ماهاتما گاندی
حزب کنگره ملی هند
نخست وزیر وینستون چرچیل
نایب الملک لرد لینلیثگو
تلفات و کشته‌ها
آمار بریتانیا ۱۰۲۸ کشته [۱]
۳٫۱۲۵ زخمی [۱]
بیش از ۱۰۰٫۰۰۰ دستگیری [۲]

آمارکنگره :
۴٫۰۰۰–۱۰٫۰۰۰ کشته [۱][۳]
۶۳ نظامی کشته [۴]
۲٫۰۰۰ نظامی زخمی [۴]
۲۰۰ نظامی فراری یا پیوسته به طرف مقابل [۴]

جنبش هند را ترک کنید، همچنین به نام بهارات چودو آندولان، جنبشی بود که در ۹ آگوست ۱۹۴۲، در جلسه کمیته همایش همه هند (بمبئی) توسط مهاتما گاندی و در طول جنگ جهانی دوم آغاز و خواستار پایان‌دادن به حکومت بریتانیا در هند شد.

پس از اینکه بریتانیا نتوانست حمایت هند را برای عملیات نظامی بریتانیا در ماموریت کریپس به‌ دست‌ آورد، گاندی در سخنرانی جنبش ترک هندوستان خود که در بمبئی در ۹ اوت ۱۹۴۲ در میدان تانک گوالیا ارائه کرد، هشداری خطاب به بریتانیایی‌ها داد که یا این کار را انجام دهید یا بمیرید . نایب‌السلطنه لینلیثگو این جنبش را "جدی‌ترین شورش از سال ۱۸۵۷" نامید.

کمیته همایش همه هند، اعتراضی گسترده را به‌راه انداخت و خواستار چیزی شد که گاندی آن را «خروج منظم بریتانیا» از هند خواند. با وجود اینکه انگلیسی‌ها در حال جنگ بودند، آماده مقابله‌به‌مثل با جنبش هندی‌ها هم بودند. تقریباً تمام رهبران حزب کنگره ملی هند در ساعتی پس از سخنرانی گاندی، بی‌محاکمه زندانی شدند. بیشتر آنها، بقیه جنگ را در زندان و بی‌ارتباط با مردم سپری کردند. بریتانیایی‌ها از حمایت شورای اجرایی نایب‌السلطنه ، اتحادیه مسلمانان سراسر هند، هندو ماهاساباها، ایالت‌های شاهزاده‌نشین، پلیس امپراتوری هند، ارتش هند بریتانیا و خدمات کشوری هند برخوردار بودند. بسیاری از تاجران هندی که از هزینه‌های سنگین دوران جنگ سود می‌بردند، از جنبش ترک هند حمایت نکردند. حمایت عمده خارجی از سوی آمریکایی‌ها صورت گرفت، زیرا رئیس‌جمهور فرانکلین دی. روزولت ، نخست‌وزیر وینستون چرچیل را تحت فشار قرار داد تا به برخی از خواسته‌های هند تسلیم شود.

حوادث خشونت‌آمیز گوناگونی در سراسر کشور علیه رژیم انگلیس رخ داد. انگلیسی‌ها، ده‌ها هزار رهبر جنبش را دستگیر کردند و آنها را تا سال ۱۹۴۵ در زندان نگه داشتند. در نهایت، دولت بریتانیا متوجه شد که هند در درازمدت غیرقابل کنترل است و این سوال برای دوران پس از جنگ مطرح شد که چگونه می‌توان با آرامش و صلح از آن خارج شد.

این جنبش در سال ۱۹۴۵ با آزادی آزادی‌خواهان زندانی پایان یافت. از شهدای این جنبش آزادی می‌توان به موکوندا کاکاتی ، ماتانگینی هزرا ، کانکلاتا باروا ، کوشال کنوار ، بوگسواری فوکانانی و دیگران اشاره کرد. در سال ۱۹۹۲، بانک مرکزی هند یک سکه یادبود یک روپیه‌ای به یادبود جشن پنجاه‌سالگی جنبش هند را ترک کنید ضرب کرد. [۵]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Kumar, Raj (2003). Essays on Indian Freedom Movement. History and culture series. Discovery Publishing House. p. 108. ISBN 978-81-7141-705-6.
  2. Douglas Allen. The Philosophy of Mahatma Gandhi for the Twenty-First Century. Lexington Books. p. 228.
  3. Green, Jen (2013). Gandhi and the Quit India Movement. Capstone Global Library. p. 38. ISBN 978-1-4062-6909-3.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Arnold, David (2014). Gandhi. Profiles In Power. Taylor & Francis. p. 194. ISBN 978-1-317-88234-3.
  5. "1 Rupee Coin of 1992 – Quit India Movement Golden Jubilee". YouTube. Archived from the original on 6 April 2017. Retrieved 12 March 2017.