پرش به محتوا

تکثرگرایی (فلسفه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تکثرگرایی فلسفی از نظر تاریخی به نوعی اندیشه مابعدالطبیعی گفته می‌شود. براساس این طرز تفکر که در مقابل یگانه‌انگاری (مونیسم) است، واقعیت را نمی‌توان تک عنصری و مبتنی بر یک جوهر (جوهر فرد) دانست. عناصر اصلی تشکیل دهنده حقیقت هستی دو یا چند عنصره می‌باشند. در تاریخ فلسفه به نحله‌ها و مکاتب متفاوتی برمی‌خوریم که سیستم مابعدالطبیعی خود را براساس این طرز تفکر بنا نهاده‌اند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]