ایمپاستو
ایمپاستو نوعی تکنیک است که در آن رنگ را برای خلق اثر هنری به صورت خیلی سنگین و ضخیم بر روی ساپورت قرار می‌دهند.[۱]
در این سبک معمولاً ضربات قلم مو و کاردک به وضوح قابل مشاهده می‌باشد. یکی دیگر از خصوصیات این سبک این است که در بسیاری از مواقع رنگ را بر روی ساپورت و در لحظه رنگ گذاری با هم ترکیب می‌کنند و به رنگ مورد نظر در کار می‌رسند. در بسیاری از مواقع بعد از خشک شدن نقاشی، رنگ کار شده حالت بافت دار پیدا می‌کند و برجستگی خاصی در نقاشی قابل ملاحظه است. به طوری که به نظر می‌آید نقاشی در حال خارج شدن از ساپورت خود می‌باشد.
ریشه‌ها[ویرایش]
کلمه ایمپاستو در اصل ایتالیایی است. که در آن به معنای «خمیر» یا «مخلوط» است؛ مربوط به فعل impastare، «خمیر کردن» یا «چسباندن» است. استفاده ایتالیایی از ایمپاستو شامل هر دو روش نقاشی و ایمپاستو (سفالگری) است. طبق فرهنگ لغت کالج دنیای جدید وبستر، اسم ریشه impasto pasta است، که معنای اصلی آن در ایتالیایی «خمیر» است.[۲]
رسانه‌ها[ویرایش]
رنگ روغن به دلیل قوام غلیظ و زمان خشک شدن آهسته، ماده ای سنتی برای نقاشی ایمپاستو است. با افزودن ژل‌های اکریلیک سنگین می‌توان از رنگ اکریلیک برای ایمپاستو نیز استفاده کرد. این روش تقریباً یک روش مخصوص به رنگ روغن است و با متریال‌هایی مانند آبرنگ یا تمپرا قابل اجرا نیست. تکنیک ایمپاستو به شکل بسیار محدود در تکنیک پاستل نیز کاربرد دارد. و می‌توان با آن اثرات محدود و کوچکی را ایجاد کرد. اما به هیچ وجه کارکرد رنگ روغن را در این تکنیک نخواهد داشت.
اهداف[ویرایش]
به‌طور کلی تکنیک ایمپاستو چندین هدف را دنبال می‌کند، اولین بحث در تکنیک ایمپاستو موضوع نور می‌باشد. در این تکنیک نور به شکل خاصی بازتاب و نمایش داده می‌شود. تکنیک ایمپاستو به هنرمند امکان بیشتری در بازی با نور و کنترل آن می‌دهد. دومین مورد این که بیان نقاشی را قوی تر و مستقیم تر می‌کند و به بیننده این توان را می‌دهد که اثر هنری را ساده‌تر درک کند. به بیان دیگر اثر نقاشی برای مخاطب قابل فهم تر و تأثیر گذار تر می‌شود. همین‌طور در این سبک از نقاشی جای دست هنرمند در کار به وضوح و به خوبی قابل مشاهده است. سوم تکنیک ایمپاستو می‌تواند به نقاشی حالت سه بعدی داده و حسی
شبیه به مجسمه به اثر هنری القاء نماید. (این مورد تقریباً در تمام نقاشی‌های سبک حجم برجسته صادق می‌باشد). اگر بخواهیم به سابقه و ریشه این سبک برگردیم می‌توان گفت که این روش در ابتدا توسط تیسین، رامبراند و ورمیر برای نشان دادن برجستگی‌های جواهرات یا البسه مورد استفاده قرار گرفت. البته روشی که توسط این اساتید دنبال می‌شد بسیار ظریف و با جزییات بیشتر نسبت به سبک امروزی می‌باشد.
مدت‌ها بعد، امپرسیونیست‌های فرانسوی قطعاتی را ایجاد کردند که تمام بوم‌ها را با بافت‌های غنی از ایمپاستو می‌پوشاند. ونسان ون گوگ اغلب از آن برای زیبایی‌شناسی و بیان استفاده می‌کرد. اکسپرسیونیست‌های انتزاعی مانند هانس هافمن و ویلیام د کونینگ نیز در نقاشی‌های خود از این تکنیک استفاده می‌کردند. اما در دوره معاصر تر نیز نقاش مشهور انگلیسی آلمانی، فرانک هلموت از این روش در نقاشی‌های خود استفاده می‌کند. استفاده این نقاش از این سبک به حدی است که آثارش تقریباً حالت سه بعدی به خود می‌گیرند.
هنرمندان[ویرایش]
بسیاری از هنرمندان از تکنیک ایمپاستو استفاده کرده‌اند. برخی از برجسته‌ترین آنها از جمله: رامبراند ون راین، دیگو ولاسکز، وینسنت ون گوگ، جکسون پولاک و ویلم دی کونینگ.
نمونه آثار[ویرایش]
نمونه‌های منتخبی از نقاشی‌هایی که از تکنیک ایمپاستو استفاده می‌کنند
-
شب پر ستاره اثر ون گوگ (۱۸۸۹). تکنیک ایمپاستو و ساختار خط به بینندگانش این حس را می‌دهد که آسمان در حال حرکت است. -
کرگ‌ها و شکاف‌ها اثر جین فرانک (۱۹۶۰). مانند بسیاری از آثار اکسپرسیونیستی انتزاعی (و همچنین بسیاری از به اصطلاح نقاشی‌های اکشن)، ایمپاستو یک ویژگی برجسته است. -
خود پرتره اثر رامبرانت (۱۶۶۰). استفاده او از ایمپاستو مطمئناً از تیتین الهام گرفته شده‌است و افزودن ایمپاستو روش جدیدی از توهم را در کار هنرمند نشان می‌دهد. -
کوه تائوس، خانه دنباله‌دار اثر کوردلیا ویلسون (۱۹۲۰). منظره‌ای که کاملاً با تکنیک ایمپاستو جسورانه اجرا شده‌است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Impasto. In: Weyer, Angela; Roig Picazo, Pilar; Pop, Daniel; Cassar, JoAnn; Özköse, Aysun; Jean-Marc, Vallet; Srša, Ivan (Ed.) (2015). Weyer, Angela; Roig Picazo, Pilar; Pop, Daniel; Cassar, JoAnn; Özköse, Aysun; Vallet, Jean-Marc; Srša, Ivan (eds.). EwaGlos. European Illustrated Glossary Of Conservation Terms For Wall Paintings And Architectural Surfaces. English Definitions with translations into Bulgarian, Croatian, French, German, Hungarian, Italian, Polish, Romanian, Spanish and Turkish. Petersberg: Michael Imhof. p. 100. doi:10.5165/hawk-hhg/233.
- ↑ Webster's New World dictionary of the American language. Guralnik, David B. (David Bernard), 1920-2000. (New rev. , expanded pocket-size ed.). New York, N.Y. : Warner Books. 1982. ISBN 0-446-31192-8. OCLC 10638582.
پیوند به بیرون[ویرایش]
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Impasto (painting) در ویکی‌انبار </img>- لیندبرگ، تد. آلفرد کوریر: ایمپاستو
- گالری ملی پرتره، لندن. ایمپاستو
- گالری تیت بریتانیا، لندن. فرانک اورباخ، باکوس و آریادنه.
