انتخابات پارلمان اروپا (۲۰۱۹)

انتخابات پارلمان اروپا ۲۰۱۹

→ ۲۰۱۴ ۲۳تا۲۶ مه ۲۰۱۹ ۲۰۲۴ ←

تمامی ۷۵۱ کرسی اعضای پارلمان اروپا ۳۵۳ کرسی موردنیاز اکثریت مشارکت ۵۰٫۶۲٪ 8.01 pp   حزب نخست حزب دوم حزب سوم   رهبر مانفرد وبر فرانس تیمرمنز مارگرت وستاگر اتحاد/فهرست گروه حزب مردم اروپا اتحاد پیشرو سوسیالیست‌ها و دموکرات‌ها حزب تجدید اروپا حوزهٔ انتخابات رهبر آلمان حوزه پارلمان اروپا هلند حوزه پارلمان اروپا دانمارک حوزه پارلمان اروپا انتخابات پیش ۲۲۱ کرسی، ۲۳٫۸٪ ۱۹۱ کرسی، ۲۴٫۴٪ ۶۷ کرسی، ۷٫۰٪ کرسی‌های پیش ۲۱۶ ۱۸۵ ۶۹ کرسی‌های به‌دست‌آمده ۱۸۷ / ۷۰۵ ۱۴۷ / ۷۰۵ ۹۸ / ۷۰۵ تغییر کرسی‌ها ۳۴ ۳۱ ۳۹ درصد رأی ۲۱٫۰٪ ۱۸٫۵٪ ۱۳٫۰٪ نوسان ۲٫۸٪ ۵٫۹٪ ۶٫۰٪   حزب چهارم حزب پنجم حزب ششم   رهبر بس ایکهوت اسکا کلر مارکو زنی یان زهرادیل اتحاد/فهرست اتحاد آزاد سبز اروپا هویت و دموکراسی محافظه کاران و اصلاح طلبان اروپا حوزهٔ انتخابات رهبر هلند حوزه پارلمان اروپا آلمان حوزه پارلمان اروپا شمال غرب ایتالیا حوزه پارلمان اروپا جمهوری چک حوزه پارلمان اروپا انتخابات پیش ۵۰ کرسی، ۷٫۳٪ گروه جدید ۷۰ کرسی، ۵٫۲٪ کرسی‌های پیش ۵۲ ۳۶ ۷۷ کرسی‌های به‌دست‌آمده ۶۷ / ۷۰۵ ۷۶ / ۷۰۵ ۶۱ / ۷۰۵ تغییر کرسی‌ها ۲۲ ۳۷ ۱۵ درصد رأی ۱۱٫۷٪ ۱۰٫۸٪ ۸٫۲٪ نوسان ۴٫۴٪ گروه جدید ۳٫۰٪   حزب هفتم   رهبر ویولتا تومیچ (انتخاب نشد) نیکو کو (انتخاب نشد) اتحاد/فهرست اتحاد چپ اروپا–چپ سبز نوردیک حوزهٔ انتخابات رهبر اسلوونی حوزه پارلمان اروپا بلژیک (فرانسه) انتخابات پیش ۵۲ کرسی، ۵٫۶٪ کرسی‌های پیش ۵۲ کرسی‌های به‌دست‌آمده ۳۹ / ۷۰۵ تغییر کرسی‌ها ۱۱ درصد رأی ۶٫۵٪ نوسان ۰٫۹٪

ریاست پیش از انتخابات ژان کلود یونکر حزب مردم اروپا ریاست برگزیده اورزولا فن در لاین اروپا

انتخابات پارلمان اروپا (۲۰۱۹) (انگلیسی: European Parliament election, 2019) بین ۲۳ تا ۲۶ مه ۲۰۱۹ برگزار شد و نهمین انتخابات پارلمانی از اولین انتخابات مستقیم سال ۱۹۷۹ بود. در مجموع ۷۵۱ عضو پارلمان بیش از ۵۱۲ میلیون نفر را از ۲۸ کشور عضو نمایندگی می‌کنند.

در ۲۶ مه ۲۰۱۹ در جریان انتخابات پارلمان اروپا (۲۰۱۹) فراکسیون حزب مردم اروپا به رهبری مانفرد وبر بیشترین کرسی‌های پارلمان اروپا را به دست آورد، وی به عنوان جانشین احتمالی ژان کلود یونکر رئیس فعلی کمیسیون اروپا برگزیده شد.

در انتخابات پارلمان اروپا (۲۰۱۹) همچنین، راست میانه و چپ میانه کرسی‌های خود را از دست دادند، حال آنکه لیبرال‌ها، راست افراطی و احزاب سبز و منطقه‌ای بیشترین میزان کرسی را به‌دست آوردند

کاندیداهای پیشرو

فرایند کاندیداهای پیشرو برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ مورد استفاده قرار گرفت که با حضور برخی از آنان در شورا مخالفت شد. آینده این روند نامشخص است، اما پارلمان تلاش کرده‌است ادامه این روند تضمین پیدا کند و احزاب اطمینان حاصل کنند که نامزدهای آنان در انتخابات شرکت می‌کنند. در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۸، کمیته امور قانون اساسی متنی را تصویب کرد که نشان می‌دهد فرایند کاندیداهای پیشرو نمی‌تواند لغو شود و پارلمان آماده است «تا نمایندگانی که پیش از برگزاری انتخابات پارلمان اروپا کاندید پیشرو نشوند رد کند.»

فراکسیون حزب مردم اروپا

ژان کلود یونکر، نخست‌وزیر سابق لوکزامبورگ، رئیس پیشین حزب، اظهار داشت که او به عنوان ریاست حزب در انتخاب دوم نخواهد بود.

میشل بارنیر، مذاکره کننده ارشد اتحادیه اروپا، یک کاندید قوی محسوب می‌شود. او در انتخابات، گفتگوهای روند خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را به عنوان مذاکره کننده اصلی اروپا به اتمام خواهد رساند. او قبلاً عضو کمیسیون بازار داخلی و وزیر مالی فرانسه بود.

یورکی کاتاینن (کمیساریای مشاغل، رشد، سرمایه‌گذاری و رقابت پذیری، کمیسیون قبلی امور اقتصادی و امور مالی و نخست‌وزیر فنلاند)

حزب سوسیالیست‌های اروپایی

نامزد قبلی PES، مارتین شولتس، پارلمان اروپا را ترک کرده‌است تا حزب سوسیالیست آلمان را رهبری کند.

پیرموسکویسی (کمیساریای امور اقتصادی و مالی، وزیر دارایی قبلی فرانسه) علاقه‌مند به این موضوع شده‌است.

فرانس تیمرمانس (معاون کمیسیون اروپا، و وزیر امور خارجه پیشین هلند) به عنوان پست مورد نظر ذکر شده‌است، و در تلاش است تا انتخاب شود.

فدریکا موگرینی (نماینده عالی اتحادیه اروپا)

هله تورنینگ-اشمیت (نخست‌وزیر سابق دانمارک) در سال ۲۰۱۴ قویترین مدافع بود و دوباره پیشنهاد شده‌است.

اتحاد لیبرال‌ها و دموکرات‌ها

سیلوی گولارد (معاون بانک مرکزی فرانسه، وزیر سابق فرانسوی خدمات مسلح و MEP)

مارگرتی وستاگر (کمیساریای مسابقه، وزیر پیشنهادی اقتصاد و امور داخلی دانمارک)

سیسیلیا مالمستروم (کمیساریای تجارت، کمیسیونر قبلی کمیسیون امور داخلی و وزیر امور خارجه سوئد)

هانس فان بالن (رئیس اتحاد حزب لیبرال‌ها و دموکرات‌ها برای اروپا، MEP و رئیس قبلی حزب لیبرال بین‌المللی)

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «European Parliament election, 2019». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ مارس ۲۰۱۸.