اقامت موقت
اقامت موقت (انگلیسی: Temporary resident) حق اقامت موقت یک تبعه خارجی در یک کشور بر اساس یک پریود زمانی مشخص است (از طریق دریافت روادید یا اجازه اقامت) بدون حقوق شهروندی کامل. این اجازه ممکن است برای تحصیل، تجارت یا دلایل دیگر اعطا شود.
در خصوص اقامت موقت کشورهای مختلف قوانین و سیاست‌های خاص خود را دارند:
آمریکای شمالی[ویرایش]
- اقامت موقت در ایالات متحده آمریکا[۱]
- اقامت موقت در کانادا
آمریکا جنوبی[ویرایش]
- اقامت موقت در برزیل
آسیا[ویرایش]
اتحادیه اروپا[ویرایش]
- اجازه اقامت آلمان
- اجازه اقامت جمهوری چک[۳]
- اجازه اقامت لهستان[۴][۵]
- اجازه اقامت استونی.[۶]
- اجازه اقامت لیتوانی.[۷]
- روادید طلایی پرتغال
- اقامت فرانسه
- اقامت اسپانیا
سایر کشورها[ویرایش]
- اجازه اقامت استرالیا[۸]
- اجازه اقامت آفریقای جنوبی[۹]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Temporary Residency US".
- ↑ "Temporary Residency (China)".
- ↑ "Temporary Residency (Czech Republic)".
- ↑ "Temporary Residency (Poland)".
- ↑ "Temporary Residency permit (Poland)".
- ↑ "Temporary Residency (Estonia)". Archived from the original on 5 February 2018. Retrieved 4 February 2018.
- ↑ «Foreigners in Lithuania». www.renkuosilietuva.lt. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۴.
- ↑ "Temporary Residency (Australia)".
- ↑ "Temporary Residency (South Africa)".
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Temporary resident». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۸.