پرش به محتوا

اعلی‌حضرت امپراتور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اعلی‌حضرت امپراتور (Her/Her Imperial Majesty، با نام اختصاری HIM) سبکی است که توسط امپراتورها و امپراتریس‌ها استفاده می‌شود. این وضعیت یک امپراتور/امپراتریس را از یک پادشاه/ملکه متمایز می‌کند که به سادگی به آن اعلی‌حضرت می‌گویند. گاه مشاهده شده‌است که دارندگان این سبک در مراسم عمومی از پیشوایان مذهبی که به آنها لقب «معظم‌له» می‌دهند، پیروی می‌کنند.

شاه-امپراتورها و ملکه-امپراتریس‌ها گاهی از سبک اعلی‌حضرت امپراتوری و پادشاهی استفاده می‌کنند (به عنوان مثال، سبک ویکتوریا، شاهدخت سلطنتی، همسر فریدریش سوم، امپراتور آلمان، سبک علیاحضرت امپراتوری و سلطنتی ملکه آلمان و ملکه پروس). پادشاهان سلطنتی بریتانیا بعد از تصویب قانون عناوین سلطنتی ۱۸۷۶، (۱۸۷۶–۱۹۴۸) امپراتور/امپراتور هند بودند، سبک «اعلیحضرت امپراتوری» را داشتند.

آخرین شاه ایران، محمدرضا پهلوی نیز از سبک «اعلی‌حضرت شاهنشاه» استفاده کرد. امروزه این سبک توسط فرح پهلوی، شهبانوی تبعیدی ایران، به کار گرفته شده‌است.

در دوران مدرن، امپراتور ژاپن به ندرت از سبک «اعلیحضرت امپراتوری» استفاده می‌کند، در عوض سبک ساده‌تر «اعلی‌حضرت» را ترجیح می‌دهد. این با وجود عناوین امپراتوری است که هنوز توسط بقیه خاندان امپراتوری استفاده می‌شود.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. "Personal Histories". The Imperial Household Agency. Retrieved 2022-08-19.