پرش به محتوا

اسید اتیدرونیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اسید اتیدرونیک
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریDidronel, others
نام‌های دیگر1-Hydroxyethylidene-1,1-diphosphonic acid; HEDP
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
داده‌ها
روش مصرف داروOral, تزریق وریدی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • (Prescription only)
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی3%
متابولیسمNil
نیمه‌عمر حذف1 to 6 hours
دفعکلیه و مدفوع
شناسه‌ها
  • (1-Hydroxyethan-1,1-diyl)bis(phosphonic acid)
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.018.684 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC2H8O7P2
جرم مولی۲۰۶٫۰۲۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=P(O)(O)C(O)(C)P(=O)(O)O
  • InChI=1S/C2H8O7P2/c1-2(3,10(4,5)6)11(7,8)9/h3H,1H3,(H2,4,5,6)(H2,7,8,9) ✔Y
  • Key:DBVJJBKOTRCVKF-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

اسید اتیدرونیک (انگلیسی: Etidronic acid) یک داروی بیس فسفونات غیر نیتروژنی است که به عنوان دارو، شوینده، تصفیه آب و لوازم آرایشی استفاده می‌شود.[۱]

کاربرد

[ویرایش]

اتیدرونیک اسید یک بیس فسفونات است که برای تقویت استخوان، درمان پوکی استخوان و درمان بیماری پاژه استخوان استفاده می‌شود.

بیس فسفونات‌ها در درجه اول فعالیت استئوکلاستیک را کاهش می‌دهند، که از تحلیل استخوان جلوگیری می‌کند، و بنابراین تعادل تحلیل/تشکیل استخوان را به سمت تشکیل حرکت می‌دهد و از این رو در دراز مدت استخوان را قوی‌تر می‌کند. اتیدرونات، بر خلاف سایر بیس فسفونات ها، از کلسیفیکاسیون استخوان نیز جلوگیری می کند. به همین دلیل، سایر بیس فسفونات ها، مانند آلندرونات، هنگام مبارزه با پوکی استخوان ترجیح داده می‌شوند. برای جلوگیری از تحلیل استخوان بدون تأثیر بیش از حد کلسیفیکاسیون استخوان، اتیدرونات باید فقط برای مدت کوتاهی هر چند وقت یکبار تجویز شود، مثلاً به مدت دو هفته هر ۳ ماه. هنگامی که به طور مداوم، مثلاً هر روز، اتیدرونات تجویز می‌شود، به طور کلی از کلسیفیکاسیون استخوان جلوگیری می‌کند. این اثر ممکن است سودمتد باشد و اتیدرونات در واقع به این روش برای مبارزه با استخوان‌سازی هتروتوپیک استفاده می‌شود. اما در دراز مدت، اگر به طور مداوم استفاده شود، باعث استئومالاسی می‌شود.

منابع

[ویرایش]
  1. Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 523. ISBN 9783527607495.

پیوند به بیرون

[ویرایش]