ابن منده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابو عبدالله محمد بن اسحاق بن محمد بن یحیی بن منده عبدی اصفهانی (متووفی ۵–۱۰۰۴ میلادی) عالم علم حدیث ایرانی[۱] و از اهل سنت پیرو فقه حنفی بود.

منابع[ویرایش]

  1. Frye, ed. by R.N. (1975). The Cambridge history of Iran (Repr. ed.). London: Cambridge U.P. p. 471. ISBN 978-0-521-20093-6. {{cite book}}: |first1= has generic name (help)