آی‌ای‌آی نشر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آی‌ای‌آی نشر
جنگنده نشر ساخت صنایع هوافضای اسرائیل با استاندارد فینگر در جشنواره هوایی ۲۰۱۰
کاربری جنگنده چندمنظوره
تولیدکننده صنایع هوافضای اسرائیل
نخستین پرواز ۱۹۷۱
معرفی‌شده در ۱۹۷۲
بازنشستگی ۱۹۷۷ (اسرائیل)، ۲۰۱۵ (آرژانتین)
وضعیت بازنشسته
کاربر اصلی نیروی هوایی اسرائیل
نیروی هوایی آرژانتین
تعداد ساخته‌شده ۶۱ (۵۱+۱۰)
توسعه‌یافته از داسو میراژ ۵

آی‌ای‌آی نشر (به انگلیسی: IAI Nesher) (عبری: נשר‎) به معنای دال قهوه‌ای (کرکس گریفون) که البته نام آن به عقاب نیز ترجمه شده است، یک هواگرد ساختِ کارخانهٔ صنایع هوافضای اسرائیل در کشور اسرائیل و در واقع گونه اسرائیلی جنگنده چندمنظوره داسو میراژ ۵ است.[۱]نخستین استفاده‌کنندهٔ این هواگرد نیروی هوایی اسرائیل بوده است. این هواگرد برای نخستین بار در ۱۹۷۱ میلادی مورد استفاده قرار گرفت.

طراحی و ساخت[ویرایش]

یک فروند دَگر نیروی هوایی آرژانتین در پایگاه هوایی فرودگاه خوخوی در سال ۱۹۸۱

در ۳ ژوئن ۱۹۶۷، چند روز قبل از شروع جنگ شش روزه، شارل دوگل، رئیس‌جمهور فرانسه، صادرات تسلیحات به اسرائیل را تحریم کرد. نتیجه اصلی این تحریم جلوگیری از انتقال ۵۰ فروند هواپیمای داسو میراژ ۵ به سفارش نیروی هوایی به اسرائیل بود که اسرائیل با آنها شریک بود. مارسل داسو، مدیر عامل و مالک داسو اویاسیون و سازنده میراژ (که منشأ یهودی و بازمانده هولوکاست بود)، اجازه قاچاق برنامه‌های تولید داسو میراژ ۵ به همراه قطعات حدود ۵۰ موتور را به اسرائیل داد و میراژ-۵ در اسرائیل بانام آی‌ای‌آی نشر تولید شد.[۲]

مشخصات[ویرایش]

داده‌ها از [نیازمند منبع]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۱
  • طول: ۱۵٫۶۵ متر (۵۱ فوت ۴ اینچ)
  • پهنای بال: ۸٫۲۲ متر (۲۷ فوت ۰ اینچ)
  • ارتفاع: ۴٫۲۵ متر (۱۳ فوت ۱۱ اینچ)
  • مساحت بال‌ها: ۳۴٫۸ متر مربع (۳۷۵ فوت مربع)
  • وزن خالی: ۶٬۶۰۰ کیلوگرم (۱۴٬۵۵۱ پوند)
  • بیشترین وزن برخاست: ۱۳٬۵۰۰ کیلوگرم (۲۹٬۷۶۲ پوند)
  • پیشرانه هواگرد: ۱ عدد موتور توربوجت دارای پس سوز اسنکما آتار, ۶۰٫۸۹ کیلونیوتن (۱۳٬۶۹۰ پوند-نیرو) با پس‌سوز

عملکرد

  • بیشینه سرعت: ماخ ۲٫۱
  • بُرد: ۱٬۳۰۰ کیلومتر (۸۰۸ مایل؛ ۷۰۲ مایل دریایی)
  • بُرد رزمی: ۱٬۱۸۶ کیلومتر (۷۳۷ مایل؛ ۶۴۰ مایل دریایی) با ۴٬۷۰۰ لیتر (۱٬۲۰۰ گالون آمریکایی؛ ۱٬۰۰۰ گالون بریتانیایی) سوخت در مخازن سوخت بیرونی + با دو موشک هوا به هوا + ۲٬۶۰۰ پوند (۱٬۱۷۹ کیلوگرم) و انواع بمب
  • حداكثر ارتفاع: ۱۷٬۶۸۰ متر (۵۸٬۰۱۰ فوت)
  • نرخ صعود: ۸۳ متر بر ثانیه (۱۶٬۳۰۰ فوت بر دقیقه)

جنگ‌افزار

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Gupta 1997, p. 105.
  2. «⁨Untitled⁩ — ⁨⁨מעריב⁩ 13 דצמבר 1985⁩ — הספרייה הלאומית של ישראל │ עיתונים» [ترجمه شده از سایتwww.nli.org.il]. www.nli.org.il (به عبری). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۵-۱۳.