آیس کاچانگ

آیس کاچانگ
	آیس کاچانگ که باریحان، بادام زمینی، ذرت، و یک بستنی توپی شکل پوشانده شده‌است.
نام‌های جایگزین	ABC, air batu campur, ice kachang
بخش	دسر
خاستگاه	مالزی
منطقه	جنوب شرق آسیا
خوراک ملی وابسته	مالزی، سنگاپور، برونئی
سازنده	مالایی مالزی
مواد اصلی	بستنی یخی، لوبیا قرمز

آیس کاچانگ (انگلیسی: Ais kacang) که به‌طور تحت الفظی یخ لوبیا معنی می‌دهد، هم چنین به‌طور معمول به عنوان ای بی سی (سرنام ایر باتو چامپور به معنی «یخ مخلوط») معروف است، دسری مالزیایی می‌باشد که در مالزی، سنگاپور (که در آنجا آیس کاچَنگ نامیده می‌شود) و برونئی رایج است.^[۱]^[۴] به‌طور مرسوم، از یک دستگاه یخ تراشی، برای تولید سریع بستنی یخی مورد استفاده در دسر، به کار گرفته می‌شود، که در اصل به صورت دستی و با هندل زدن انجام می‌گرفت ولی در حال حاضر بیشتر آنها به موتور مجهز هستند. بسیاری از کافی شاپ‌های جنوب شرق آسیا، مراکز غذای دستفروشی و فود کورت‌ها، این دسر را می‌فروشند. آیس کاچانگ یکی از مطرح‌ترین خوراکی‌های بی نظیر مالزی است و در بسیاری از مقاله‌ها به همین ترتیب معرفی شده‌است.^[۵]

طرز تهیه[ویرایش]

آیس کاچانگ، در آغاز تنها از یخ تراشیده شده و لوبیا قرمز درست می‌شد،^[۳] هرچند از آن زمان ارقام و تنوع مواد اولیهٔ تشکیل دهندهٔ آن گسترش یافته‌است.^[۶] امروزه، آیس کاچانگ به‌طور معمول در رنگ‌های روشن و همراه با مخلفات و دسرهای میوه گوناگون ارایه می‌شود.

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Sidney Mintz (2015). The Oxford Companion to Sugar and Sweets. Oxford University Press. pp. 637–. ISBN 978-0-19-931339-6.
↑ Chris Rowthorn; Muhammad Cohen; China Williams (2008). Borneo. Ediz. Inglese. Lonely Planet. pp. 329–. ISBN 978-1-74059-105-8.
• Mat Oakley; Joshua Samuel Brown (2009). Singapore. Ediz. Inglese. Lonely Planet. pp. 204–. ISBN 978-1-74104-664-9.
• Georgeta Raţă (3 January 2013). The English of Tourism. Cambridge Scholars Publishing. pp. 168–. ISBN 978-1-4438-4486-4.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ Mat Oakley (2008). Singapore. Con cartina. Lonely Planet. pp. 60–. ISBN 978-1-74104-884-1.
↑ Yeoh, En-lai (9 March 2012). "Down by the Boardwalk in Singapore". The Wall Street Journal. Retrieved 13 March 2012.
↑ "You Don't Know Malaysia Until You Try These 25 Street Foods". Traveler Door (به انگلیسی). 2020-05-25. Retrieved 2020-05-25.
↑ Festa, Jessica (16 January 2012). "Exploring the street food in Singapore". The Huffington Post. Archived from the original on 20 March 2012. Retrieved 13 March 2012.

[Mintz2015-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Sidney Mintz (2015). The Oxford Companion to Sugar and Sweets. Oxford University Press. pp. 637–. ISBN 978-0-19-931339-6.

[2] Chris Rowthorn; Muhammad Cohen; China Williams (2008). Borneo. Ediz. Inglese. Lonely Planet. pp. 329–. ISBN 978-1-74059-105-8.
• Mat Oakley; Joshua Samuel Brown (2009). Singapore. Ediz. Inglese. Lonely Planet. pp. 204–. ISBN 978-1-74104-664-9.
• Georgeta Raţă (3 January 2013). The English of Tourism. Cambridge Scholars Publishing. pp. 168–. ISBN 978-1-4438-4486-4.

[Oakley2008-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ Mat Oakley (2008). Singapore. Con cartina. Lonely Planet. pp. 60–. ISBN 978-1-74104-884-1.

[en-lai-2012-4] Yeoh, En-lai (9 March 2012). "Down by the Boardwalk in Singapore". The Wall Street Journal. Retrieved 13 March 2012.

[5] "You Don't Know Malaysia Until You Try These 25 Street Foods". Traveler Door (به انگلیسی). 2020-05-25. Retrieved 2020-05-25.

[festa-2012-6] Festa, Jessica (16 January 2012). "Exploring the street food in Singapore". The Huffington Post. Archived from the original on 20 March 2012. Retrieved 13 March 2012.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]