آراگونیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آراگونیت
کریستال آراگونیت
اطلاعات کلی
رده‌بندیکربنات
فرمول شیمیایی
(بخش تکراری)
CaCO3
ویژگی‌ها
رنگسفید، نارنجی، قرمز، سبز، زرد، آبی و قهوه‌ای
رَخناقص
سختی موس۳٫۵ تا ۴
جلاشیشه‌ای، صدفی
رنگ خاکهسفید
شفافیتشفاف، نیمه شفاف
وزن مخصوص۲٫۹۵
ویژگی‌های ظاهریبلوری، الیافی، درخشنده در چکنده‌ها
کنارزاییکلسیت، زئولیت، لیمونیت
توضیح بیشترCaO=۵۶٪ CO2=۴۴٪
کانی همانندکلسیت، استرونتیانیت
دلیل‌نام‌گذاریاز نام محل اکتشاف آن در Aragon اسپانیا مشتق شده‌است.
خاستگاههیدروترمال، ثانوی

آراگونیت (Aragonite) با فرمول شیمیایی CaCO3، کانی کربناتی و یکی از دو گونهٔ معمول بلورهای کربنات کلسیم که به صورت طبیعی تشکیل می‌شود. (گونهٔ دیگر کانی کلسیت است) این کانی در اثر فرایندهای زیستی و فیزیکی در محیط‌هایی که آب یا دریا در آن‌ها موجود باشد، تشکیل می‌شود.

ساختار بلوری آراگونیت با کلسیت متفاوت است و به شکل راست‌لوزی می‌باشد. آراگونیت به شکل‌های توده‌ای و الیافی دیده شده‌است گروه‌هایی از آن که به شکل چکنده تشکیل می‌شوند را «گل‌های آهن»[۱] می‌نامند؛ این نام‌گذاری به دلیل آمیزیش آن‌ها با کانی اور[۲] در معدن آهن کارنتیا[۳] بوده‌است.

تشکیل[ویرایش]

آراگونیت اولین بار در سال ۱۷۹۷ در مولینا د آراگون[۴] در ۲۵ کیلومتری آراگون در اسپانیا کشف شد و به همین دلیل هم نام آن آراگونیت انتخاب شد. یک غار آراگونیت[۵] نیز در اسلواکی یافت شده‌است؛ در آمریکا نیز آراگونیت در غارها به شکل چکنده دیده شده‌است. عبارت «گل‌های غار» یا آنتودیت نیز از پارک ملی حفره‌های کارلزبد و سایر غارها گرفته شده‌است. حجم بزرگی از ماسه‌های اولیتیک‌آراگونیت[۶] نیز در بستر دریا در باهاما یافت شده‌است.

آراگونیت تقریباً در تمام صدف‌های بدن نرم‌تنان و همچنین در استخوان بندی درون بدن مرجان‌های آب‌های گرم و سرد تشکیل می‌شود. از آنجایی که کانی رسوبی در صدف نرم‌تنان به شدت وابسته به شرایط زیستی است در نتیجه بین بلورهای زیستی و غیرزیستی تفاوت‌های زیادی می‌توان پیدا کرد. صدف این جانوران گاهی به تمامی از آراگونیت و گاهی بخشی از آن از آراگونیت و بخشی از کلسیت تشکیل شده‌است. همچنین آراگونیت در اقیانوس‌ها و غارها به شکل غیر زیستی ایجاد می‌شود که در آن صورت به ترتیب رسوب‌های دریایی و غارسنگ نام می‌گیرد.

ویژگی‌های فیزیکی[ویرایش]

آراگونیت از نظر ترمودینامیکی در دما و فشار استاندارد ناپایدار است و در دوره‌های ۱۰۷ تا ۱۰۸ ساله، تمایل به جایگزین شدن با کلسیت دارد. کانی واتریت[۷] یا μ-CaCO3 کانی دیگر کربنات کلسیم است که در شرایط معمول سطح زمین ثبات کمی[۸] دارد و حتی راحت‌تر از آراگونیت تجزیه می‌شود.

یادداشت[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]