کاربر:Mohammadali.fartousi
|
محمدعلی فرطوسی
کاربر، ویکی‌پدیای فارسی
کیفیت فکر شما ، کیفیت زندگی تان را تعیین می کند.
هيچ چيز نميتواند جايگزين پايداري شود. استعداد نميتواند: انسان هاي با استعداد ناموفق فراوانند. نبوغ نميتواند: نابغه هاي ناكام به صورت ضرب المثل درآمده اند. تحصيلات نميتواند: دنيا پر از تحصيل كرده هاي بيحاصل است. فقط پايداري و اراده داراي قدرت لايتناهي است.(كالوين كوليج) |
|
دربارهٔ من |
مشارکت‌های مندانشکدهٔ مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر |
تماس با منبرای ارتباط با من می‌توانید از دالان‌های زیر استفاده کنید:
|
مهارت تفکر انتقادی شما در چه سطحی است؟[ویرایش]
اگر نتوانید انتقادی فکر کنید، قدرت تفکر خلاقانه نخواهید داشت. و اگر نتوانید خلاقانه فکر کنید، آثار خلاقانه نیز نمی‌توانید تولید کنید و به کپی کردن روی می‌آورید.
برای اینکه بتوانیم خلاقانه فکر کنیم، باید بتوانیم از چارچوب چیزهایی که می‌بینیم و می‌شنویم پایمان را فراتر بگذاریم. باید مشاهده کنیم، سوال بپرسیم و تحلیل کنیم تا بتوانیم دریچه افکار تازه را در ذهنمان باز کرده و تفکرات قدیمی را کنار بگذاریم.
حال ببینیم تفکر انتقادی چیست. تفکر انتقادی به طور کلی به معنی تحلیل جملات و تعیین ارزش آنها برای رسیدن به نتیجه‌گیری است.
در زیر به یک مثال عالی از تفکر انتقادی که به اکتشاف خلاق منجر میشود اشاره میکنیم:
یک روز یک شخص گفت، «زمین گرد است!» مردم بدون اینکه به دلایلی که برای ادعایش می‌آورد گوش کنند، او را رد کرده و مسخره کردند، «زمین نمی‌تواند گرد باشد، زمین صاف است. ببین!»
اما آن فرد اظهار داشت که افق انحنای کمی دارد. جهان صاف نبود. او تعصباتش را کنار گذاشته و ذهنش را به تحلیل چیزهایی که همه عمر در سرش فرو کرده بودند، باز کرد. چرا باید آن حرف‌ها را باور می‌کرد؟ چه چیز باعث می‌شد آن حرف‌ها درست باشد؟ چه چیز باعث می‌شد اشتباه باشد؟
او سوالات زیادی پرسید و دلیل و مدرک خواست. حرف‌ها و استدلالات مقامات را بررسی کرد. آن فرد فقط گفته‌های دیگران را رد نکرد. او فرضیاتی را برای اثبات ادعایش مطرح کرد.
او خلاقانه فکر می‌کرد و بعد ارزیابی انتقادی ایده نوآورانه خود، وارد عملی شد که دنیا را تغییر داد.
تفکر انتقادی و تفکر خلاقانه همگام هستند. تفکر خلاقانه به معنی تولید ایده و فرایند است؛ تفکر انتقادی آن افکار را ارزیابی کرده و موجب تصمیم‌گیری منطقی میشود.
حال ببینیم برای خلاقانه‌تر فکر کردن چطور باید انتقادی فکر کنیم؟ در زیر چند نکته مفید برایتان مطرح میکنیم.
جزئیات کوچک مهم هستند
به کلماتی مثل «امکان داشتن»، «توانستن» و «انجان دادن» دقت کنید. بین انجام احتمالی یا حتمی یک کار مشابه تفاوت زیادی وجود دارد. هیچوقت چیزی را در ظاهر قبول نکنید.
از افراد مطلع سوال کنید
اگر فرد متخصصی برای پشتیبانی از حرف خود استدلال میکند، از او سوال کنید. آن فرد چه کفایتی دارد که بتواند نصیحت کند؟ آن فرد برای ادعای حرفش چه اعتباری دارد؟ چرا در مورد آن موضوع خاص صاحب‌نظر است؟
کلی‌گویی‌ها را کنار بگذارید
کلی‌گویی معمولاً اعتبار و ارزش یک استدلال را از همان ابتدا پایین می‌آورد. جملاتی که در آن از «همه‌چیز» و «همه‌کس» استفاده میشود را کنار بگذارید. همه یک کار را انجام نمی‌دهند و همه نمی‌دانند.
مراقب سفسطه‌ها باشید
مراقب سفسطه‌ها و استدلالات غلط باشید. سفسطه بسیار زیرکانه توجه شما را از تفکر انتقادی واقعی منحرف میکند.
گارد نگیرید
یکی از بزرگترین موانع تفکر خلاقانه تعصب است که دشمن تفکر انتقادی نیز هست. ارزش‌ها، احساسات، امیال و تجربیات شما بر اعتقادات و توانایی‌تان برای داشتن ذهنی باز و روشن اثر می‌گذارد. تعصبات را کنار بگذارید و برای فکر کردن به اطلاعاتی که دریافت می‌کنید وقت بگذارید.
حرف آخر:
برای قبول کردن درستی حرف دیگران آماده باشید. بحث کردن کار جالبی است اما همیشه به این معنی نیست که حق با شماست. آن کسی که ادعا کرده بود زمین گرد است، تلاش بسیاری کرده بود تا تئوری خود را به اثبات برساند. او به دنبال سند و مدرک برای ایده‌های خود رفته بود و برای روبه‌رو شدن با شکست هم آماده بود.
او برای ایده خلاقانه خود فکر بسیار کرده بود. از روی هوا و هوس حرف نزده بود. قبل از رفتن برای اثبات ادعای خود و گرد بودن زمین، تفکرات انتقادی بسیاری داشته است.
اگر سخنی را از شخصی می شنوید، یا از طریق رسانه ها مانند تلویزیون، اخبار، روزنامه ها، جرائد و اینترنت حرفی به گوشتان می خورد، سربسته و بدون تحقیق و کسب اطلاعات دقیق آنرا قبول نکنید.
10 موضوعی که یک کشور را قطعاً تبدیل به جهان سوم خواهد کرد[ویرایش]
جهان اول، دوم و سوم بیشتر از اینکه مربوط به پیشرفت تکنولوژی و سطح رفاه مردم باشد، مفاهيمی هستند که با نوع تفکر، فرهنگ و رفتار یک ملت و سیستم حکومتی یک کشور گره خورده اند. بطور کل این تقسیم بندی محصول برآیند تفکرات، عملکردها و جهان بینی های همه افراد یک جامعه محسوب میشود که نهایتاً سبب میگردد کشوری در یکی از این دسته بندی ها قرار بگیرد. پر واضح است که تک تک انسانها نقش بسیار مهمی در شکل گیری این دسته بندی ایفا میکنند.
اما در میان انبوهی از مسائل که در شکل گیری یک کشور جهان سومی تاثیر دارند، در این بخش به 10 مورد اصلی آنها اشاره میکنیم:
۱) عدم صداقت رفتاری و احساسی
یکی از بارزترین عواملی که می تواند در جهان سومی بودن یک ملت، تعیین کننده باشد، نداشتن صداقت رفتاری و احساسی در ابعاد گوناگون است. مصادیق صداقت رفتاری و احساسی به وضوح در تعاملات روزمره مردم قابل مشاهده و تشخیص است:
در یک کشور جهان سوم:
- مردم براحتی به یکدیگر دروغ می گویند و دروغ پردازی جزء ثابت زندگی روزمره شان است.
- کارمندان در محیط کار سعی در تخریب موقعیت هم دارند و فضای اختلاف افکنی و زیرآب زنی بیداد میکند.
- دوستی ها اغلب شکننده، همراه با بی وفایی، خیانت، تزویر و بر اساس منفعت طلبی است.
- در روابط عاشقانه کمتر صداقت و بیشتر خیانت وجود دارد و دو طرف بیشتر سعی در سوءاستفاده مالی و جنسی و گونه ای داد و ستد دارند تا برقراری یک رابطه آرامش بخش بر پایه محبت.
- شرکت های تجاری بجای ارتقای سطح کیفی خدمات و محصولات خود، مدام سعی در تخریب رقبایشان دارند.
- فروشندگان به مشتریان به عنوان یک شکار نگاه میکنند و نهایت تلاش خود را میکنند تا در کمال بی رحمی آنها را فریب داده، منافع نامشروع کسب کرده، محصولات بی کیفیت را با کیفیت جا زده و به بالاترین قیمت و با سودی نامتعارف به فروش برسانند.
- چاپلوسی در بین مردم غوغا میکند و هر کس برای رسیدن به منافع شخصی حاضر است هر سخن نادرستی را درست جلوه دهد.
- افراد فقط زمانی خطا نمی کنند که بدانند کسی آنها را مشاهده می کند، در غیر این صورت از انجام آن هیچ ترسی ندارند.
- مسابقات تجمل گرایی و فخر فروشی و جمع آوری حریصانه ثروت به هر قیمت، برای ارضای غرایز شخصی، مرکز ثقل تفکرات بیشتر انسانها است.
- اگر کسی قدرت داشته باشد، چه اقتصادی، چه سیاسی، یا به مراکز قدرت و ثروت متصل باشد، از سوء استفاده از آن دریغ نخواهد کرد.
- همه از دیگران انتظار رعایت رفتار درست و اصلاح خطاهایشان را دارند ولی هیچکس از خودش شروع نمیکند. توقعات و انتظارات بیشتر یکطرفه هستند.
- مردم چیزی را می گویند که به آن باور ندارند و قولی میدهند که می دانند نمی توانند به آن عمل کنند.
- ظاهر و باطن انسانها دو چیز کاملاً متفاوت است. مردم آنچیزی نیستند که نشان می دهند. اکثراً در نقش های جعلی و ساختگی فرو رفته اند و خودِ واقعی شان را در پستویی پنهان کرده اند.
- انسانها از موفقیت دیگران غمگین و از شکست آنها خوشحال می شوند.
- مردم تمایل زیادی به شخصیت پرستی و بت سازی از افراد دارند. یا کسی را به عرش میرسانند که تا حد پرستش او پیش میروند و یا فردی را به فرش میرسانند و از شخصیت و هویتش چیزی باقی نمی گذارند و در مجموع با سیستم "صفر یا یک" دیگران را می سنجند.
۲) عدم رعایت نظافت
نظافت بعنوان یکی از مؤلفه های فرهنگی یک ملت، بیانگر سطح آگاهی افراد از اهمیت محیط زیست، زیبایی شهر، سلامت و بهداشت عمومی است. آنچیزی که به لحاظ ظاهر و در نگاه اول میتواند نشان دهد که یک کشور در دسته بندی جهان سوم قرار میگیرد، عدم پاکیزگی شهر، سطح معابر، گذرگاه ها، خیابانها و همچنین نوع لباس پوشیدن و بهداشت فردی افراد است. در یک کشور جهان سوم مردم براحتی زباله های خود را از ماشین به بیرون پرتاب میکنند، در تفریح گاه ها، پارکها، جنگلها، سواحل و کوهستان بدون ملاحظه بازماندهای خود را بدون جمع آوری رها میکنند، در معابر آب دهان به بیرون پرتاب میکنند، و حتی در رعایت بهداشت شخصی مانند مسواک زدن، استحمام، استفاده از خوش بو کننده های بدن و پوشیدن لباس پاکیزه و مناسب نیز مشکلات فراوان دارند.
۳) فرهنگ پایین رانندگی
قانونمنداری یکی از ارکان کشورهای جهان اول محسوب میشود و واضحترین نمود قانونمداری را میتوان در نحوه رانندگی در این کشورها مشاهده کرد. در مقابل، در کشورهای جهان سوم ساختارشکنانه ترین رفتارها در بین رانندگان بطور روزمره و بصورت مکرر دیده میشود. طوری که اگر فردی از یک کشور جهان اول به یک کشور جهان سوم سفر کند اولین چیزی که بنظرش بسیار عجیب و غیر طبیعی خواهد رسید همین نحوه رانندگی در آن کشور است. در یک کشور جهان سوم، هر کس قوانین رانندگی مخصوص بخودش را دارد و بی نظمی و قانون گریزی موج میزند. هر کس خیابان و بزرگراه را ملک شخصی و متعلق به خود میداند که دیگران هیچ گونه حقی برای استفاده از آن ندارند و اگر هم دارند همیشه اولویت با خود اوست.
۴) ناتوانی در تحمل عقاید مخالف
از مشخصه های یک ذهن فرهیخته آن است که در عین مخالفت با عقیده ای، به آن احترام بگذارد. البته منظور از "هر عقیده" طبیعتاً عقایدی نیست که جان و مال و سرنوشت مردم را به خطر بیاندازد. در کشورهای جهان سوم اکثر مردم سعی دارند عقاید خود را به دیگران تحمیل کنند و نه تنها حاضر نیستند به عقاید مخالف خود احترام بگذارند، بلکه با هر قیمتی و با هر ابزاری از جمله توهین، تهمت و آسیبهای فیزیکی سعی در سرکوب آنها دارند. در این گونه کشورها آستانه تحمل برای شنیدن و یا پذیرش عقاید مخالف بسیار پایین است. مردم در اینگونه کشورها تصورشان این است که "نپذیرفتن عقیده" مترادف است با "بی احترامی." در صورتی که باید دانست می توان با عقیده کسی مخالف بود ولی در عین حال به وی احترام نیز گذاشت. افراد کشورهای جهان اول ممکن است مخالف یک عقیده باشند، ولی هرگز به صاحب آن عقیده بی احترامی نکرده و در عین حال کسی را نیز مجبور به پذیرش عقاید خود نمی کنند.
۵) عدم رعایت حریم خصوصی و دخالت در زندگی شخصی
اصل بر این است که هر فردی حق دارد در زندگی خود یک سری اسرار داشته باشد که فقط خودش از آن باخبر است و دیگران حق کنکاش، کنجکاوی و ورود به این مسائل را ندارد. زندگی شخصی افراد در چارچوب یک قانون کلی تعریف می شود: "تا زمانی که به دیگران آسیبی نمی رساند، هر شخص حق دارد همانگونه که دوست دارد زندگی کند، لباس بپوشد، موسیقی گوش دهد، مسافرت برود، غذا بخورد، مهمانی برود، شاد باشد و تفریح کند." در کشورهای جهان سوم یکی از تفریحات مردم سَرَک کشیدن به زندگی خصوصی افراد و انواع دخالت های بیجا و قضاوت های نادرست است که در بسیاری از موارد باعث صدمه دیدن شخص قربانی از جهات گوناگون می شود. برخی نیز با کنجکاوی در زندگی شخصی افراد و مطلع شدن از آن اسرار سوژه ای برای غیبت و سخن چینی پیدا میکنند که در هر صورت عملی زشت و غیر انسانی محسوب میشود. اصولاً سبک زندگی هر کس در زمینه های مختلف به خود آن شخص مربوط میشود مگر اینکه آسیبی فاحش به کل بدنه جامعه درمیان باشد.
۶) عدم رعایت حقوق شهروندی
بحث حقوق شهروندی در گرو تعریف کلمات "مردم" و " ملت" است. "مردم" یعنی افرادی که در یک کشور زندگی می کنند اما "ملت" یعنی افراد تشکیل دهنده یک کشور که "هدفی واحد" را دنبال میکنند. بنابراین حقوق شهروندی زمانی معنا پیدا میکند که صحبت از ملت باشد نه مردم. به عبارت دیگر اگر فردی خود را جزء ملت یک کشور بداند که هدفشان ساختن و آبادانی آن کشور است، طبیعتاً خود را ملزم میداند که حقوق شهروندی را رعایت کند. حقوقی که بخشی از آن مربوط به خود میشود و بخشی مربوط به دیگران. در کشورهای جهان سوم، عموماً مردم با حقوق اصلی و بدیهی خود ناآشنا هستند و در معدود موارد آشنایی هم رغبتی به رعایت آن ندارند. اگر بپذیریم هر کس که در یک اجتماع زندگی میکند، یک شهروند است، باید قبول کنیم که حقوقی متقابل وجود دارد که همگان ملزم به رعایت آن هستند. حقوق شهروندی دامنه وسیعی از مسائل همچون حق برخورداری از محیط زیست سالم، بهداشت، امکانات پزشکی گرفته تا رعایت احترام شهروندان، حفظ عزت نفس و کرامت انسانی، اجتناب از توهین، افترا و تهمت و غیره را شامل می شود. در کشورهای جهان سوم معمولاً اینگونه حقوق فاقد جایگاه در بین عامه هستند و به عنوان نمونه به متهم مانند یک مجرم نگاه میشود مگر اینکه خلافش ثابت شود. در کشورهای جهان سوم به ملیت ها، قومیت ها، نژادها و طرفداران سایر ادیان بعضاً احترام گذارده نمی شود.
۷) عدم مطالعه کافی و بی علاقگی به فعالیتهای فرهنگی
بهبود سطح زندگی در کشورها ارتباط مستقیم با ارتقای سطح آگاهی مردم آنها دارد و سطح آگاهی جز با مطالعه بدست نخواهد آمد. طبق آمار سرانه مطالعه کتاب در کشورهای جهان اول اختلاف بسیاری نسبت به کشورهای جهان سوم دارد. اهمیت کتاب و کتاب خوانی و تاثیر آن در همه جنبه های زندگی چیزی نیست که بتوان آنرا نادیده گرفت. مردم کشورهای جهان سوم علاقه چندانی به خواندن کتاب و مطالعه ندارند و بیشتر مایلند فعالیتهایی را انجام دهند که با ذهن درگیر نباشد. کشوری که مردمش کتاب نمی خوانند، به تئاتر و سینما و موزه نمی روند، برای آشنایی با فرهنگ دیگران مسافرت نمی روند، دچار نوعی بن بست فکری و رکود ذهنی میشوند که از طریق یک نسل به نسل آینده منتقل خواهد شد.
۸) نبود تفکر انتقادی
یکی از مشکلات مهم مردم کشورهای جهان سوم این است که معمولاً آنچه را که می شنوند یا می خوانند بدون بررسی، تحقیق و تفکر می پذیرند و از این طریق گاهی شستشوی مغزی میشوند. تفکر انتقادی یعنی هر آنچه که از طریق رسانه ها یا دیگران میشنوید را تا زمانیکه با مطالعه و تفکر به صحت آن پی نبرده اید نپذیرید. به عنوان مثال اگر در برنامه ای تلویزیونی تبلیغ یک داروی لاغری را می بینید ابتدا در موردش تحقیق کنید و سپس آنرا بخرید یا اگر در مورد واقعه ای تاریخی مطلبی را می خوانید برای پی بردن به اعتبارش به منابع مختلف مراجعه کنید.
۹) فقدان عزت نفس
وقتی مردمی خودشان احترامی برای خود قائل نباشند، چگونه میتوانند انتظار داشته باشند که دیگران به آنها احترام بگذارند؟ عزت نفس و احترام به خود، زمانی شکل می گیرد که کسی به کرامات انسانی خویش واقف شده باشد و در واقع، لایق احترام باشد، نه طالب آن. احترام و عزت انسانی به زور بدست نمی آید و هر کس باید شایستگی اش را در خود ایجاد کند. مردمی که در عین نیازمندی برای دریافت کالای رایگان هجوم می آورند، در صفوف سینماهای رایگان ایجاد بی نظمی و درگیری میکنند، برای گرفتن نذورات هجوم می آورند و به دنبال اتومبیل مقامهای دولتی می دوند، نیازمند آموزشند که بیاموزند هیچ چیز در دنیا مهم تر از حفظ کرامات انسانی و عزت نفس نیست که انسان بخواهد بخاطرش احترام خود را قربانی کند.
۱۰) قدرت پرستی و مقام دوستی
برای مردم جهان سوم بدست آوردن پُست، مقام و قدرت و از دست دادن آن گاهی از مرگ نیز تلخ تر است. به همین دلیل است که وقتی کسی به مقامی می رسد و جایگاهی پیدا میکند دیگر به هیچ عنوان حاضر نیست از آن دل بکند. البته حضور افراد در جایگاهی که شایسته اش هستند بسیار مفید است اما یادتان باشد که اگر پُست و مقامی به شما داده شد که از عهده اش بر نمی آیید حتما استعفا دهید چون این یعنی "شرافت." برخی هم فکر می کنند قدرت ارثیه فامیلی آنهاست که تا جان دارند باید از این ارثیه به هر قیمت محافظت کنند.
خط آخر:
جهان سوم محصول یک تفکر است، تفکری که در لایه های مختلف یک جامعه ریشه دوانه و بصورت یک فرهنگ درآمده است. تک تک افراد در پیدایش این دسته بندی ها موثرند و هر کس باید برای رسیدن به سطح زندگی بالاتر، وظیفه و نقش خود را ایفا کند. اگر کسی به کشورش تعلق خاطر داشته باشد و احساس وطن دوستی کند هیچگاه حاضر نخواهد شد در جامعه ایجاد ناهنجاری کند، اگر واقعا کسی افراد دیگر را هموطن خود بحساب آورد هیچگاه حاضر نخواهد شد آنها را فریب دهد، دروغ بگوید، تهمت بزند، غیبت کند، آزار جسمانی و روانی برساند، اگر کسی واقعاً بدنبال ساختن کشورش باشد هیچگاه منافع خود را به منافع جمع ترجیح نمی دهد و منافع جمع را قربانی مصالح خود نمی کند، هرگز مال کسی را نمی دزدد، اختلاس نمی کند، رشوه نمی گیرد، فساد نمی کند، اگر کسی به مردم کشورش عشق بورزد، هرگز به آنها فحاشی نمی کند و آسیب نمیزند. اگر فردی واقعاً خود را مسئول بداند، هیچگاه زباله و آب دهان به بیرون پرتاب نمی کند، خوب رانندگی میکند، قوانین را رعایت میکند و در آبادانی کشورش مشارکت میکند. اگر کسی حس نوع دوستی داشته باشد و قلبش برای همنوعش بتپد، دیگر به معشوقه اش خیانت نمی کند، از او سوء استفاده نمی کند، صادقانه رفتار میکند و سعی نمیکند او را فریب دهد، رابطه با دیگران را زرنگی نمی داند و با احساس او بازی نمی کند. همه باید بدانند که ما در رابطه با یک سری "انسان" هستیم. انسانهایی که هموطن، هم خون، هم آیین، برادر، خواهر، و همشهری ما هستند. پس چرا تا این حد دروغ، ریا، فریبکاری و منفعت طلبی؟! و چرا همه به جان هم افتاده اند؟؟!
الگوهای کاربری[ویرایش]
 | این کاربر ۱۰ سال، ۶ ماه و ۲۱ روز است که در ویکی‌پدیا ثبت‌نام کرده‌است. |
 | این کاربر ایران را دوست دارد. |
| fa-4 | تسلط این کاربر به زبان فارسی در حد زبان مادری است. |
| fa-5 | این کاربر در حد تخصصی به زبان فارسی تسلط دارد. |
|
این کاربر به هیچ عنوان بی طرف نیست. بلکه همواره طرفدار حق است. |