کاربر:Alirezaahangi
آهنگی لغت‌نامه دهخدا آهنگی . [ هََ ] (ص نسبی ) در بیت ذیل شاید بمعنی کوشا و مجدّ و ساعی باشد : همان کودکش را بفرهنگیان سپردی [ اردشیر ] چو بودی ز آهنگیان بهر برزنی بر،
دبستان بدی همان جای آتش پرستان بدی .
فردوسی .
و شاید تأیید میکند این حدس را دو بیت زیرین : چو هنگام [فرهنگ] باشد ترا بدانائی آهنگ باشد ترا بایوان نمانم که بازی کنی ببازی چنین سرفرازی کنی . فردوسی .
و معهذا ظاهراً آهنگیان بیشتر صفت پدر کودک می نماید نه کودک ، و در آن حال معنی آهنگیان معلوم نیست