NALP

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

NALP (انگلیسی: NALP) یکی از انواع گیرنده شبه NOD است.[۱] این گیرنده، بخشی از دستگاه ایمنی ذاتی است و ویژگی‌های معمول و غیرمتغیر یک عامل بیماری‌زا همچون پپتیدوگلیکان را شناسایی می‌کند.

تصور بر آن است که NALP قادر است خطر ذاتی را تشخیص داده و آنرا به‌نوعی، با محصولات میکروبی مرتبط سازد، به نحوی که یک پاسخ ایمنی نظیر اینفلامازوم، شامل انتشار بیرونی و خروج یون پتاسیم و فعال‌سازی کاسپاز ۱ رخ دهد.[۲]

این گیرنده‌ها را در بروز برخی بیماری‌های خودایمنی دخیل دانسته‌اند، اما در حال حاضر، اطلاعات ناچیزی از ماهیت و عملکرد واقعی آنها در دسترس است.

منابع[ویرایش]

  1. So, A (2008). "Developments in the scientific and clinical understanding of gout". Arthritis Research & Therapy. 10 (5): 221. doi:10.1186/ar2509.
  2. Martinon, F; Mayor, A; Tschopp, J (2009). "The inflammasomes: guardians of the body". Annu. Rev. Immunol. 27: 229–265. doi:10.1146/annurev.immunol.021908.132715.