یرلیغ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rezabot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

​یرلیغ واژه‌ای ترکی مغولی است به معنای فرمان و حکم پادشاه.[۱] استفاده از این اصطلاح دیوانی در دوره ایلخانی مرسوم بود و گاهی به کلیه انواع فرمان‌ها نیز اطلاق می‌شد. در تنظیم یرلیغ‌ها، در حاشیه متن و در مقابل همان سطر واژه یرلیغ را به آب زر می‌نوشتند.[۲] یکی از یرلیغ‌های مشهور تاریخی، به یرلیغ غازانی مشهور است که به موجب یکی از بندهای آن برای نخستین بار، اداره ثبت اسناد و املاک در ایران تشکیل شد.[۳]

منابع

  1. Saleminejad, Hossein. "معنی یرلیغ | فرهنگ فارسی معین" (به انگلیسی). Retrieved 2017-09-01.
  2. «یرلیغ». کتابخانه و موزه ملی ملک. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۱.
  3. محمدعلی اختری. «سیری در کتابشناسی حقوق ثبت اسناد و املاک (بخش سوم و پایانی)». کانون سردفتران و دفتریاران. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۱.