هدست

هدست (به انگلیسی: Headset) از دو بلندگوی کوچک (در بعضی موارد یک بلندگو) که بر روی گوش کاربر قرار می‌گیرد و یک میکروفون تشکیل شده‌است. در مخابرات به مجموع هدفون و میکروفون که مثلاً در تلفن برای یک ارتباط دوطرفه استفاده می‌شوند، گفته می‌شود. هدست ها استفاده های گوناگونی دارند، مثلاً در مراکز تماس (به انگلیسی: Callcenter) یا سایر مشاغل مبتنی بر تلفن و کلیه کسانی که بدنبال دستانی آزاد در زمان مکالمات تلفنی خود هستند.

انواع هدست ها

1. بر اساس تعداد بلندگو
   1. هدست تک گوش
   2. هدست دو گوش
2. بر اساس کاربرد نهایی
   1. هدست تلفن
   2. هدست ارتباطات یکپارچه
   3. هدست کامپیوتر
3. بر اساس تکنولوژی ارتباطی
   1. هدست با - سیم
   2. هدست بی - سیم
4. بر اساس انواع قابلیت ها و تکنولوژی های استفاده شده در طراحی
   1. هدست حذف نویز
   2. هدست با قابلیت صدای باند پهن
   3. هدست با میکروفون پیش تقویت شده.

جستارهای وابسته

• اختراع‌ها در ایالات متحده (۱۸۹۰–۱۹۴۵)

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Headset (audio)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.