نیروهای دفاع‌ازخود ژاپن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Sicaspi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

نیروهای دفاع از خود ژاپن
日本国自衛隊
شاخه‌ها نیروی دفاع از خود زمینی ژاپن
نیروی دفاع از خود دریایی ژاپن
نیروی دفاع از خود هوایی ژاپن
رهبری
فرمانده کل قوانخست وزیر یوشیهیده سوگا
وزارت دفاعتومومی اینادا
نیروی انسانی
سن سربازی۱۸
دسترسی برای
خدمت سربازی
۲۷٬۳۰۱٬۴۴۳ مردان، سن ۱۶–۴۹،
۲۶٬۳۰۷٬۰۰۳ زنان، سن ۱۶–۴۹
فراخور برای
خدمت سربازی
۲۲٬۳۹۰٬۴۳۱ مردان، سن ۱۶–۴۹،
۲۱٬۵۴۰٬۳۲۲ زنان، سن ۱۶–۴۹
سن سالانه برای
خدمت سربازی
۶۲۳٬۳۶۵ مردان،
۵۹۱٬۲۵۳ زنان
نیروی فعال۲۴۷٬۱۵۰ کارمند (۲۰۱۵)[۱]
نیروی ذخیره۵۶٬۱۰۰ کارمند (۲۰۱۵)[۱]
دخل و خرج
بودجه۴۱ میلیارد دلار (۲۰۱۶)[۲]
۲۸۱٫۹۸ میلیارد[۳] (۲۰۱۱-۲۰۱۵ دوره)
درصد تولید ناخالص داخلی۱٪
صنعت
تأمین کنندگان داخلیصنایع سنگین میتسوبیشی
میتسوبیشی الکتریک
ان‌ای‌سی
صنایع سنگین کاوازاکی
توشیبا
فوجیتسو
صنایع سنگین فوجی
آی‌اچ‌آی
نیکون
کوماتسو
هیتاچی
دایکین
اوکی الکتریک اینداستری[۴]
صنایع سنگین سومیتومو
تأمین کنندگان خارجی ایالات متحده آمریکا
 بریتانیا
 آلمان
 ایتالیا
  سوئیس
 فرانسه
 سوئد[۵]
 روسیه

ارتش ژاپن[۶] که رسماً نیروهای دفاع‌ازخود (به ژاپنی: 自衛隊) نام دارد، شامل سه نیروی زمینی، دریایی و هوایی است و تحت نظر وزارت دفاع ژاپن اداره و کنترل می‌شود.[۷]

نیروهای مسلح نوین کشور ژاپن در حالی در سال ۱۹۵۴ احیاء شد که در سال ۱۹۴۵ نیروی زمینی و نیروی دریایی منحله ارتش امپراتوری ژاپن در پی تسلیم در جنگ جهانی دوم خلع سلاح شدند. با تصویب لوایح امنیتی ژاپن در سال ۲۰۱۵ و تفسیر جدید از اصل نهم قانون اساسی ژاپن، تغییرات شگرفی در مأموریت‌های این نیروها ایجاد شد.[۷]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2015, p.257
  2. "The 15 countries with the highest military expenditure in 2012 (table)". Stockholm International Peace Research Institute. Archived from the original (PDF) on 15 April 2013. Retrieved 15 April 2013.
  3. Japan sets defense budget at $281 bln for fiscal 2011-15. News.xinhuanet.com (2010-12-14). Retrieved on 2013-08-16.
  4. "Procurement equipment and services". Equipment Procurement and Construction Office Ministry of Defence. Archived from the original on 14 January 2011. Retrieved 29 December 2016.
  5. http://www.inss.org.il/upload/(FILE)1206270841.pdf
  6. جان سونسن (۱۸ تیر ۱۳۹۳). «چرا سیاست امنیتی ژاپن تغییر می‌کند؟». بی بی سی فارسی.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ بابکان، محمدصادق؛ تخت‌روانچی، مجید (بهار ۱۳۹۷). «تغییر مفهوم نقش ملی و اصول سیاست خارجی ژاپن: از یک دولت صلح‌طلب به یک دولت حافظ صلح». فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات سیاسی و بین‌المللی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا. دوره ۱۰ (۳۴): ۵۱-۷۵.

پیوند به بیرون