نوانس
 |
نوانس (به فرانسوی: nuance) از اصطلاحات موسیقی به معنی مقدار یا درجهٔ شدت (قوّت و ضعف) است که به موسیقی داده می‌شود تا حالت پیدا کند. به بیان دیگر، «نوانس» حالت دادن به موسیقی است.
نوانس‌ها را در زیرِ نُت‌ها، آکورد‌ها یا یک جملهٔ موسیقایی می‌نویسند تا مشخص شود با چه شدتی اجرا شوند.[۱]
برخی از علامت‌های نوانس
- f (فورته)
- ff (فورتیسیمو)
- fff (فورتیسی‌سیمو)
- mf (متسوفورته)
- p (پیانو)
- pp (پیانیسیمو)
- ppp (پیانیسسی‌سیمو)
- mp (متسوپیانو)
پانویس
- ↑ «نوانس و داینامیک». وبگاه «چاووش». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۸.
منابع
- حسنی، سعدی (۱۳۷۲ (چاپ سوم)). تفسیر موسیقی. تهران: صفی‌علیشاه. صص. ص ۵۷۳. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - منصوری، پرویز (۱۳۷۴). تئوری بنیادی موسیقی. تهران: کارنامه. صص. ص ۲۴۴. شابک ۹۶۴-۶۱۹۴-۲۷-۳.
- ناصری، فریدون (۱۳۸۲) [۱۳۷۸]. فرهنگ جامع اصطلاحات موسیقی. تهران: انتشارات روزنه. شابک ۹۶۴-۶۱۷۶-۶۷-۴.
- وجدانی، بهروز (۱۳۷۱). فرهنگ تفسیری موسیقی. تهران: مترجم. صص. ص ۴۰۵.