نه دلاور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Raymond (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۵۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

کنده‌کاری «نه قهرمان نیک» متعلق به قرن سیزدهم در ساختمان شهرداری کلن، آلمان. از راست به چپ: شارلمانی، شاه آرتور، گودفری، ژولیوس سزار، هکتور، اسکندر کبیر، داوود، یوشع بن نون، یهوذا المکابی.

نه دلاور، نه شخصیت تاریخی، مربوط به کتاب مقدس، و افسانه‌ای می‌باشند که مظهر آرمان‌های شوالیه‌گری بودند؛ به همان نحو اصیل قرون وسطی. معمولاً همگی‌شان را فارغ از عنوان اصلی‌شان، «شاهزاده» می‌خوانند. نه دلاور شامل سه کافر نیک: هکتور، اسکندر کبیر، و ژولیوس سزار؛ سه یهودی نیک: یوشع بن نون، داوود، و یهوذا المکابی؛ و سه مسیحی نیک: شاه آرتور، شارلمانی، و گودفری بودند.

منابع