عبدالله بن حسن مثنی
| عبدالله کامل بن حسن مثنی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۶۸ هجری قمری |
| مدفن | دیوانیه، ۹ کیلومتر به‌سوی غرب از شهر شنافیه |
| عنوان | کامل، محض |
| فرزندان |
|
| والدین |
|
عبدالله کامل بن حسن مثنی بن حسن بن علی بن ابی‌طالب (۶۸ – ۱۴۳ ه.ق) از تابعین و راویان حدیث است. نسب او از طرف پدر و مادر به علی بن ابی‌طالب می‌رسد. به او لقب «کامل» و «محض» داده‌اند. او از راویان خطبهٔ فدکیه است. محمد بن عبدالله معروف به نفس زکیه، فرزند اوست. او در زمان خلافت منصور عباسی در زندان به قتل رسید. همچنین او فرزند دیگری به‌نام ادریس داشت که نخستین فرمانروای مراکش بود.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «عبد الله بن الحسن المثنى». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای عربی، بازبینی‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۷.