تعلیق به محال

با برهان خلف اشتباه نشود.

تعلیق به محال (reductio ad absurdum، به معنای «کاستن تا حد پوچی») در منطق تلاشی است برای نشان دادن اینکه یک گزاره در نهایت خود نتایجی ناممکن، غیرعملی، یا بی‌معنا را در پی دارد و از این رو نمی‌توان حقیقت داشته باشد. سابقهٔ استفاده از این برهان به فلاسفهٔ پیشاسقراطی می‌رسد و فیلسوف یونانی ارسطو با مطرح کردن اصل عدم تناقض تعلیق به محال را تعریف کرد. در ریاضیات، برهان خلف بر اساس تعلیق به محال است.

جستارهای وابسته

• مغالطه رد استدلال
• عکس نقیض
• برهان
• شیب لغزنده

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Reductio ad absurdum». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۹.