بالون هوای گرم
بالون هوای گرم (انگلیسی: Hot air balloon) نوعی بالون سبکتر از هواست که دارای یک بسته هوای گرم برای پرواز است. هوای گرم موردنیاز برای شناور شدن این بالونها معمولاً از سوختن پروپان مایع به صورت روباز تأمین میشود.
بالن هوای گرم اولین فناوری موفق پروازی بوده که بشر با آن به هوانوردی پرداختهاست. این تجربه نخستین بار سال ۱۷۸۳ در پاریس به دست دو هوانورد پیشگام فرانسوی، ژان فرانسوا پیلاتر د روزیر و فرانسوآ لورن دارلاند با بالونی که برادران مونگلفیه ساخته بودند میسر شد.
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Hot air balloon». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۰ آوریل ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ بالون هوای گرم موجود است. |