احزاب سیاسی در ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Emad jnazari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

آمریکا از جمله کشورهای جهان است که از سیستمی دو حزبی استفاده می‌کند. در زمان امضای قانون اساسی آمریکا، نه‌تنها هیچ حزبی در آمریکا وجود نداشت، بلکه هیچ کشوری در جهان هیچ حزب سیاسی مبتنی بر آرای مردمی نداشت، اما در نهایت نیاز مبرم افراد برای برنده شدن در منازعات سیاسی باعث شد در دهه ۱۷۹۰ آمریکایی‌ها روی به تأسیس احزاب بیاوند.

اندیشمندان سیاسی تاریخ توسعه سیستم دو حزبی در آمریکا را به پنج دوره تقسیم می‌کنند که سیستم دو حزبی مدرن (که در حال حاضر در آمریکا جاریست) شامل دو حزب بزرگ این کشور، یعنی جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها می‌شود. البته احزاب سومی هم وجود دارند که معمولاً قدرت چندانی نداشته و عمدتاً در حد مدیریت بخش‌های محلی فعال هستند. از جمله قدرتمندترین احزاب سوم می‌توان به حزب آزادی‌خواه اشاره نمود.

سیستم احزاب سیاسی مدرن

سیستم احزاب در دوران فعلی شامل سیستم دو حزبی است که شامل دو حزب دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان می‌شود. این دو حزب از سال ۱۸۵۲ برنده تمامی انتخابات ریاست جمهوری بوده و تقریباً از ۱۸۵۶ نیز کنترل کنگره را بدست گرفتند.

دموکرات‌ها

دموکرات‌ها یکی از دو حزب بزرگ آمریکا قلمداد شده و از آن‌ها به عنوان قدیمی‌ترین حزب سیاسی در جهان یاد می‌کنند. چهل و چهارمین رئیس‌جمهور آمریکا، باراک اوباما از اعضای این حزب است.

جمهوری‌خواهان

جمهوری‌خواهان یکی از دو حزب سیاسی بزرگ آمریکا هستند که عمدتاً تحت نام GOP (مخفف Grand Old Party (به معنای حزب بزرگ قدیمی)) شناخته می‌شوند. این حزب در ابتدا توسط فعالان ضد برده‌داری در آمریکا تشکیل شد. این حزب با انتخابات سال ۱۸۶۰ و با به قدرت رسیدن آبراهام لینکلن توانست به قدرت رسیده و به شهرت برسد. آخرین رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه آمریکا دونالد ترامپ میباشد .[۱]


احزاب سوم در آمریکا

حزب قانون اساسی

این حزب در واقع یکی از احزاب محافظه‌کار قلمداد شده و در سال ۱۹۹۲ تأسیس شد.

حزب سبز

حزب سبز یکی از احزاب اقلیت آمریکاست در از دهه ۱۹۸۰ فعالیت خود را آغاز کرد.

حزب لیبرترین

حزب لیبرترین آمریکا در سال ۱۹۷۱ تأسیس شد. این حزب در حال حاضر ۴۴ شخصیت برنده انتخاباتی (در سمت‌های گوناگون) داشته که این رقم در مقایسه با سایر ارقام، تعداد زیادی خواهد بود.

مستقل

بعضی از احزاب سیاسی و رای‌دهندگان ترجیح می‌دهند که به هیچ‌یک از نامزدهای دارای حزب رأی نداده و فردی مستقل را انتخاب کنند.

منابع

  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲ فوریه ۲۰۱۱.