پورکی پیگ
| پورکی پیگ | |
|---|---|
| شخصیت لونی تونز/مری ملودیز | |
 | |
| نخستین حضور | من کلاه ندارم (۱۹۳۵) |
| پدیدآور | فریز فرلنگ |
| صداپیشه | جو دووگرتی (۱۹37–۱935) مل بلانک (۱۹89–۱۹37) جف برگمن (2006–۱۹90) نوئل بلانک (۱۹90) باب برگن (1990-تاکنون) راب پالسن (1990-1993) جو السکی (1992) گرگ برسون (1992-1995) اریک گلدبرگ (1996) بیلی وست (1999,2003-2004) |
| اطلاعاتِ درون‌داستانی | |
| گونه | خوک |
| جنسیت | مرد |
| افراد مهم | پتونیا پیگ |
| خویشاوندان | پینکی سیسرون پینکستر پریسیلا |
پورکی پیگ یک شخصیت کارتونی در مجموعه‌های لونی تونز و مری ملودیز ساخته وارنر بروس است. او اولین شخصیتی بود که توسط استودیو برای جلب مخاطبین به وسیله قدرت ستاره‌ای اش به‌وجود آمد، و انیماتورها بسیاری از کارتون‌های کوتاه را که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت با خوک کوچک چاق ساختند. حتی پس از آن که او با شخصیت‌های دیگر جایگزین شد، پورکی نزد فیلمسازان و مهم تر از آن کارگردانان وارنر محبوب ماند و از او در تعداد زیادی نقش فرعی استفاده شد. او به خاطر امضای پایان هر انیمیشن کوتاهش «این همه مردمی است!» شناخته می‌شود. این شعار هم چین هم توسط بوسکو و بادی و حتی بینز در پایان کارتون‌های لونی تونز استفاده می شد. در مقابل، سریال مری ملودیز از شعار: به امید دیدار، مردم! تا اواسط دهه ۱۹۳۰ استفاده می‌کرد و پس از آن با مشابه آن که در سریال لونی تونز استفاده می‌شد، جایگزین گردید (وقتی تصویر باگز بانی در حالت بسته بود، او به زبان سنتی می‌گفت «و این پایان بود!»). او قدیمی‌ترین شخصیت لونی تونز است.