پرش به محتوا

شالیزار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Dexbot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۴۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

شالیزاری در مازندران
شالیزار برنج در بالی، اندونزی
زنان در کاشت برنج در شالیزارها و درو کردن آن نقش اصلی را دارند. شالی‌کارها معمولاً به دلایل مشکلات این کار عموماً به انواع بیماری‌ها مبتلا می‌شوند.[۱]

شالیزار، زمین کشاورزی است که در آن برنج کاشته می‌شود.[۲][۳] برای کاشت برنج ابتدا باید آن را در محوطه کوچکی رشد داد و بعد از آن به شالیزار منتقل کرد. شالیزارهای در حال کاشت همیشه پرآب هستند.[۴]

آب مورد نیاز برای شالیزارها از آب چاه یا آب‌بندانها تأمین می‌شود.[۵] کم‌آبی بدترین مشکل برای شالیکاران است.[۴]

بیماری شالیزار

بیماری تب شالیزار (لپتوسپیروز) گونه‌ای از بیماری مشترک بین دام و انسان است که از شالیزارها ایجاد می‌شود. علائم بیماری بیشتر تب، لرز و درد عضلانی می‌باشد. عامل بیماری از طریق چشم، دهان، بینی و زخم‌های روی پوست وارد بدن می‌شود.[۶]

نگارخانه

منابع

  1. زنان شالیکار برنج می‌کارند، درد درو می‌کنند، بی‌بی‌سی فارسی
  2. «شالیکاران مراقب تب شالیزار باشند». دریا نیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
  3. «جلبک‌های سبز آبی، کود شالیزارها می‌شوند». روزنامه ایران. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «بحران در شالیزارهای شمال». ابتکار نیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
  5. «آب‌بندان راهکار رفع کم‌آبی استان‌های شمالی». گسترش. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
  6. «بیماری تب شالیزار در کمین شالیکاران». جام جم. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.