دیود شاکلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Dayhimak (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۲ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
نماد شماتیکی دیود شاکلی

دیود شاکلی (به انگلیسی: Shockley diode) یک دیود چهارلایهٔ PNPN است. پایه‌های خارجی این دیود آند و کاتد نام دارند. از ویژگی‌های این دیود این است که در حالت قطع می‌تواند ولتاژ زیادی (در حدود چندصد ولت) را تحمل کند، و وقتی دیود در حالت وصل قرار می‌گیرد می‌تواند جریان‌های زیاد تا چند آمپر را نیز از خود عبور دهد. با توجه به این مشخصه‌ها می‌توان از این دیود به عنوان کلید الکترونیکی در صنعت استفاده کرد.

دیودهای شاکلی اغلب برای کاربردهای سوئیچینگ مورد استفاده قرار می‌گیرند. دو کاربرد مهم و اصلی دیود‌های شاکلی، یعنی نوسان‌ساز غیرخطی یا واهُلِشی (Relaxation) و سوئیچ تریگری است.[۱]

منابع[ویرایش]

2.* نظریان، فتح‌اله (۱۳۹۰). مدارهای پایه در الکترونیک. انتشارات گویش نو. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۰۸۴-۹۰-۰.