گاودانه
گاودانه | |
---|---|
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
دسته: | گیاهان گلدار |
رده: | دولپهایها |
راسته: | راسته نخود[۱] |
تیره: | پروانهداران[۲] |
زیرخانواده: | پروانهداریان[۳] |
سرده: | ماشک[۴] |
گونه: | V. ervilia |
نام دوبخشی | |
Vicia ervilia (L.) Willd.
|
گاودانه یا کرسنه گیاهی از خانواده بقولات و ماشکها است. گاودانه یکی از قدیمیترین دانههای مورد استفاده بشر است که منطقه اصلی آنرا مدیترانه میدانند.[۵] در گذشته گیاه گاودانه به منظور تأمین غذای دام کشت میگردیدهاست ولی امروزه میتوان آنرا میتوان از جمله گیاهان فراموش شده بشمار آورد.[۶] این گیاه کشت و کار آسانی دارد و میتواند در خاکهای قلیایی و کم عمق به راحتی رشد کند.[۵] کشت این گیاه از سالهای قبل در غرب و شمال غرب ایران انجام میشده و از لحاظ بومشناسی سازگاری با خشکسالی و پراکنش نامطلوب باران دارد و در تناوب با گندم توصیه میگردد.[۷]
نامها در دیگر زبانها
این گیاه دارای اسامی متنوعی است. در فرهنگ دهخدا آمده کرسنه گیاهی است که به دانهاش گاودانه گویند.[۸] در افغانستان به آن مشنگ گویند و در آذربایجان به آن کوروشنه گویند. در کردی به آن کرزن و در ترکیه به آن بورچاک گویند. در اسپانیایی یرو و یونانی رووی و بالاخره در انگلیسی به bitter vetch معروف است.[۵]
مصرف به وسیله انسان
گاودانه دارای مزه تلخی است؛ و در صورتی که بخواهد بر ای انسان استفاده شود باید مزه تلخ آن با استفاده از فرآوری با روشها خاص از بین برود. معمولاً در برخی از جوامع فقیر و در قحطی از گاودانه به منظور تغذیه انسان استفاده میشود. البته با توجه به برخی از گزارشها گاودانه میتواند مصرف دارویی نیز داشته باشد.[۵] در ایران این دانه را پس از فراوری و پخت طولانی به صورت غذایی هلیم مانند به رنگ قهوه ای در آورده که به ان سنگک خوراک یا هلیم سنگک میگویند و جزئ صبحانههایشان محسوب میشود. ابن سینا در جلد دوم کتاب قانون در طب میفرماید : هر نخودی به ویژه نخود گاودانه ای رنگ و سیاه گرفتگی های کبد و طحال را می گشاید.
مصرف در جیره دام
قابلیت هضم گاودانه ۸۸ درصد است و دارای ۲۳ درصد پروتئین است و در میتوان از آن به عنوان منبع پروتئینی در جیره غذایی دام استفاده شود.[۷] گزارش شدهاست در کشور مراکش برخی از دامداران ۳۳ الی ۶۶ درصد کنستانتره مورد استفاده در جیره گاوهای پرواری را از گاودانه استفاده مینماید و در گاوهای شیری دو الی ۴ کیلوگرم گاودانه به ازای هر راس گاو برای افزایش شیر استفاده میگردد.[۷]
بررسی کاربردهای گاودانه در به زراعی
معمولاً کشت مخلوط گیاهان خانوادههای غلات با بقولات دارای برتری است. علت این برتری بالا بودن شاخص کلروفیل و در نتیجه آن افزایش فعالیتهای فتوسنتزی گیاه میباشد.[۹] به عنوان مثال نتایج برخی بررسیها نشان دادهاست که کلروفیل برگ گاودانه در کشت خالص بهطور قابل توجهی کمتر از کشتهای مخلوط بوده.[۹] همچنین به نظر میرسد این گیاه علاوه بر کشت مخلوط در صورتی که به صورت کشت مخلوط استفاده شود دارای اثرات مفیدی بر روی خاک و کشاورزیهای بعدی خواهد بود.[۱۰]
پانویس
- ↑ Fabales
- ↑ Fabaceae
- ↑ Faboideae
- ↑ Vicia
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ http://en.wikipedia.org/wiki/Vicia_ervilia
- ↑ http://دومین-همایش-ملی-حبوبات-ایران.worldfood.ir/T_6533_____حبوبات-را-فدای-گندم-و-کلزا-نکنیم.htm[پیوند مرده]
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ معینی و همکاران، ۱۳۹۰، بررسی ارزش غذایی، خصوصیات تجزیه پذیری و تعیین سطح مطلوب گاودانه در جیره گاوهای هلشتاین شیرده
- ↑ فرهنگ دهخدا
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ جواد حمزه ئی، ۱۳۹۰، مطالعه پاسخهای آگرونومیک به کشت مخلوط افزایشی دو گونه گیاهی گاودانه و جو، اولین همایش ملی مباحث نوین در کشاورزی
- ↑ عبدی وهمکاران، ۱۳۹۱، بررسی تأثیر گیاهان مختلف کود سبز بر میزان ماده آلی و نیتروژن خاک در شرایط شور