خاندان جابری انصاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

خاندان جابری انصاری از خاندان‌های اشرافی و بانفوذ اصفهان در دوره‌های آق‌قویونلو، صفوی، افشار، زندیه و قاجار بودند. آنان نسب خود را به جابر انصاری، از صحابیان محمد می‌رساندند. در زمانی که الوند میرزا در اصفهان حکومت می‌کرد، وزیر او جلال‌الدوله جابری بود که فرمان وزارت او در خانواده انصاری نگهداری می‌شود. در دوران اسماعیل اول کمال‌الدین ابوالفتح انصاری، ناظر خزانهٔ سلطنتی بود. میرزا سلمان جابری اصفهانی معروف‌ترین چهره این خانواده است که وزیر اسماعیل دوم و سلطان محمد خدابنده بوده‌است. شاه عباس دوم دیوان استیفا را به میرزا صدرالدین محمد جابری سپرد و او را مستوفی‌الممالک ایران ساخت. در زمان شاه سلطان حسین کلانتری اصفهان با میرزا محمدرفیع جابری بود. با سقوط صفویه، نفوذ این خانواده به اصفهان محدود شد. آخرین چهره مهم این خانواده میرزا حسن مشیرالملک انصاری بود که در زمان ظل‌السلطان، شاهزاده قاجار و پسر ناصرالدین‌شاه، وزیر و پیشکار او بود و اقتدار فراوان داشت.[۱][۲]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «نقش و جایگاه خاندان جابری در دیوان‌سالاری عهد صفوی» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۱ مارس ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۳۰ مه ۲۰۱۷.
  2. حاج میرزا حسن جابری انصاری[پیوند مرده]

پیوند به بیرون