زن بی‌وفاست

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

«زن بی‌وفاست» (به ایتالیایی: La donna è mobile)، آوازی است که شخصیتِ دوک مانتوآ در آغاز صحنهٔ سوم اپرای ریگولتو (۱۸۵۱ میلادی) اثر جوزپه وردی اجرا می‌کند. ریگولتو، دخترش را که عاشق دوک شده‌است به خانهٔ دوک می‌برد تا از کوچه صدای آواز او را بشنود که آوازی را در بی‌وفایی و بی‌ثابتی زن‌ها سر داده‌است. او همچنین متوجه می‌شود که دوک، با همان عباراتی که به او پیشنهاد ازدواج داده به زنی دیگر نیز قول ازدواج می‌دهد.

یکی از اجراهای مشهور آن با صدای انریکو کاروسو در سال ۱۹۰۸ میلادی اجرا شده‌است.

متن ترانه

تِمِ این آهنگ

جستارهای وابسته

منابع