زن بی‌وفاست
«زن بی‌وفاست» (به ایتالیایی: La donna è mobile)، آوازی است که شخصیتِ دوک مانتوآ در آغاز صحنهٔ سوم اپرای ریگولتو (۱۸۵۱ میلادی) اثر جوزپه وردی اجرا می‌کند. ریگولتو، دخترش را که عاشق دوک شده‌است به خانهٔ دوک می‌برد تا از کوچه صدای آواز او را بشنود که آوازی را در بی‌وفایی و بی‌ثابتی زن‌ها سر داده‌است. او همچنین متوجه می‌شود که دوک، با همان عباراتی که به او پیشنهاد ازدواج داده به زنی دیگر نیز قول ازدواج می‌دهد.
یکی از اجراهای مشهور آن با صدای انریکو کاروسو در سال ۱۹۰۸ میلادی اجرا شده‌است.
متن ترانه
[ویرایش]
|
برگردان فارسی متن ترانه:
|
متن آواز به ایتالیایی:
|
جستارهای وابسته
[ویرایش]- اونا فورتیوا لاگریما - آوازی است که در پرده دوم از صحنه هشتم اپرای ایتالیایی کیمیای عشق نوشته گائتانو دونیزتی آمده‌است و اجرای انریکو کاروسو از آن مشهور است.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «La donna è mobile». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ مهر ۱۳۹۳.
