پرش به محتوا

سینگل کویل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۴۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

۳ پیکاپ سینگل کویل روی یک گیتار فندر استرتوکستر. از راست: پیکاپ نِک(دسته)، پیکاپ میانی و پیکاپ بریج(خرک).

سینگل کویل (به انگلیسی: Single coil) گونه‌ای از پیکاپهای مغناطیسی است که در ساخت آن از یک ردیف سیم‌پیچ استفاده شده و معمولاً بر روی گیتار الکتریک و گیتار بیس نصب می‌شود. پیکاپ‌های سینگل کویل به نسبت انواع هامباکر، قدرت کم‌تری دارند و در عوض صدای تیزتَر و ضعیف‌تری تولید می‌کنند که بیشتر مناسب سبک‌های راک، جز و بلوز است.

جورج بیوچمپ-یکی از بنیان‌گذاران ریکنبیکر- که خود ویلون و گیتار آکوستیک می‌نواخت اولین تلاش‌ها برای ساخت یک قطعهٔ جدید که عمل دریافت امواج حاصل از ارتعاش سیم‌های سازهای زهی و تبدیل آن‌ها به سیگنال‌های قابل شناسایی برای دستگاه‌های پخش را انجام دهد از اواسط دههٔ ۲۰ میلادی آغاز کرد. حاصل تحقیقات او ساخت نمونهٔ اولیهٔ پیکاپ‌های مغناطیسی سیم‌پیچ تکی بود و کمپانی ریکنبیکر در اوائل دههٔ ۱۹۳۰ موفق شد اولین ساز زهی الکتریکی‌اش را به بازار عرضه کند.[۱]

امروزه شرکت‌های بزرگ تولیدکنندهٔ گیتار الکتریک مانند فندر و گیبسون با استفادهٔ هم‌زمان از پیکاپ‌های سینگل کویل و هامباکر بر روی گیتارهای‌شان، امکان تولید صداهایی با جنس متفاوت و مناسب برای نوازندگان سبک‌های مختلف موسیقی را فراهم کرده‌اند.

پانویس

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Single coil». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ آوریل ۲۰۰۹.

پیوند به بیرون