گرمای واپاشی

قطعه‌ای از ایزوتوپ پلوتونیم-۲۳۸ که به دلیل تولید انرژی واپاشی همواره به صورت سرخ و درخشنده است. از این ماده در مولد گرما-الکتریکی ایزوتوپی و باتری‌های هسته‌ای استفاده می‌شود.

گرمای واپاشی(به انگلیسی: Decay heat) به گرمای تولید شده طی فرایند واپاشی هسته‌های پرتوزا و تولید پرتوهای آلفا، بتا و گاما گفته می‌شود. این انرژی در رآکتورهای هسته‌ای آزاد شده و منجر به تولید گرما و انرژی الکتریکی می‌شود.

جستارهای وابسته

• انرژی واپاشی

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Decay heat». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ بهمن ۱۳۹۲.

پیوند به بیرون

• DOE fundamentals handbook - Decay heat, Nuclear physics and reactor theory - volume 2 of 2, module 4, page 61
• Decay Heat Estimates for MNR, page 2.
• Spent Nuclear Fuel Explorer Java applet showing activity and decay heat as a function of time