چیرگی رأسی
برخی گیاهان در هنگام رشد، تمایل به شاخه‌زایی کم‌تری دارند؛ رشداین گیاهان، بیش‌تر در نتیجه رشد مریستم انتهایی است تا جوانه‌های جانبی و جوانه‌های جانبی در حضور جوانهٔ انتهایی رشد نمی‌کنند. در چنین گیاهانی، بازدارندگی رشد جوانهٔ جانبی به وسیلهٔ مریستم انتهایی را چیرگی رأسی یا غالبیت رأسی (به انگلیسی: Apical dominance) می‌گویند.
سازوکار
در گیاهان با چیرگی رأسی شدید، اکسین تولید شده در مریستم رأسی (به همراه سیتوکینین‌ها)، مانع رشد و نمو جوانه‌های جانبی نزدیک مریستم انتهایی به اندام‌های هوایی دارای رشد فعال می‌شود. وقتی مریستم رأسی برداشته می‌شود، منبع اکسین حذف شده و جوانهٔ جانبی به شکل شاخه رشد می‌کند. معمولأ پدیدهٔ چیرگی رأسی به سرعت بازمی‌گردد و یک شاخه، بازدارندهٔ رشد سایر شاخه‌ها می‌شود.[۱]
نقش اکسین در چیرگی رأسی و پس از آن
- اکسین تولیدشده در مریستم رأسی، مانع رشد و نمو جوانه‌های جانبی نزدیک مریستم انتهایی به اندام‌های هوایی دارای رشد فعال می‌شود.
- اکسین حاصل از دانه‌های در حال نمو، نمو میوه را تحریک می‌کند.[۲]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ Taiz, L.; Zeiger, E. (1998). Plant Physiology (2nd ed.). Massachusetts: Sinauer Associates.
- ↑ Booker, Jonathon (February 2003). "Auxin acts in xylem-associated or Medullary cells to mediate apical dominance". Plant Cell. 15: 495–507. doi:10.1105/tpc.007542.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help)