یک زندگی عاریتی
یک زندگی عاریتی (به چینی: 多桑) فیلمی تایوانی و نخستین کارگردانی وو نین-جن محصول سال ۱۹۹۴ است.[۱][۲] این فیلم تغییر رژیم و تغییر فرهنگی در تایوان را به تصویر می‌کشد.[۳]
مدت زمان این فیلم ۱۶۷ دقیقه است.[۴] نقدهای کن آیزنر در ورایتی و استیون هولدن در نیویورک تایمز اشاره داشتند که فیلم خودزندگینامه‌ای است و به‌طور گسترده‌ای از دید کارگردان وو نین-جن به عنوان یک کودک روایت می‌شود.[۵][۶] آیزنر فیلم را برای توجه بیش از اندازه به روابط پدر و پسر که دیدگاه شخصیت‌های دیگر را کاوش‌نشده باقی گذاشت، از فیلم انتقاد کرد.[۵] چن کوان-هسینگ زبان‌ها و گویش‌های استفاده‌شده در این فیلم را بررسی کرد و تفاوت‌های میان آنها را به تغییرات فرهنگی‌ای که در آن به تصویر کشیده شده بود، مرتبط ساخت؛ زیرا حکومت ژاپن برداشته شد و کوئومینتانگ اداره تایوان را به دست گرفته بود.[۷] مارتین اسکورسیزی فیلم یک زندگی عاریتی را سومین فیلم برتر دهه عنوان کرد.[۸]
منابع[ویرایش]
- ↑ Rosenbaum, Jonathan. "A Borrowed Life". Chicago Reader. Retrieved 7 December 2019.
- ↑ "A Borrowed Life". Berkeley Art Museum and Pacific Film Archive. Retrieved 7 December 2019.
- ↑ Davis, Darrell W. (2001). "Borrowing Postcolonial: Dou-san and the Memory Mine". Post Script: Essays in Film and the Humanities. 20 (2 and 3): 94–114. ISSN 0277-9897.
- ↑ "Screening A Borrowed Life". Museum of the Moving Image. September 28, 2014. Archived from the original on 7 December 2019. Retrieved 7 December 2019.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Eisner, Ken (30 October 1994). "A Borrowed Life". Variety. Retrieved 27 August 2018.
- ↑ Holden, Stephen (29 March 1995). "Generation Gap for a Generation". The New York Times. Retrieved 27 August 2018.
- ↑ Chen, Kuan-Hsing (2010). Asia as Method: Toward Deimperialization. Duke University Press. pp. 124–135. ISBN 978-0-8223-9169-2.
- ↑ Berry, Michael (2005). Speaking in Images. Columbia University Press. pp. vii–viii. ISBN 978-0-231-13330-2.
 | این یک مقالهٔ خرد فیلم است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |