گیرک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک جلبک دریایی که با گیرک به سنگ چسبیده است.
گیرک‌های نخست‌لاله‌وشان[۱] که به سختگاه‌های کربناته[۲] دوره اردویسین چسبیده است. یوتا.

گیرک (holdfast) ساختار ریشه‌مانندی است که ارگانیزم‌های ناجنبنده آبزی را به سنگ و کف دریا لنگر می‌کند.

پایه بسیاری از جلبک‌های دریایی به وسیله گیرک به جسم جامد غوطه‌ور در آب متصل شده‌اند. دیگر جانداران گیرک‌دار عبارتند از لاله‌وشان ساقه‌دار، مرجانیان کف‌زی و اسفنج‌های دریایی.

منابع[ویرایش]

  1. Eocrinoid
  2. Carbonate hardgrounds