گونگناسئونگ
میراث جهانی یونسکو | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
مکان | جیان، جیلین، چین | ||||||||
بخشی از | پایتخت و آرامگاههای پادشاهی کوگوریو | ||||||||
معیار ثبت | فرهنگی: (i)(ii)(iii)(iv)(v) | ||||||||
شمارهٔ ثبت | ۱۱۳۵–۰۰۲ | ||||||||
تاریخ ثبت | ۲۰۰۴ | ||||||||
مساحت | ۵۹٫۲۴ هکتار (۱۴۶٫۴ جریب فرنگی) | ||||||||
مختصات | ۴۱°۸′۱۹٫۴″ شمالی ۱۲۶°۱۰′۳۴٫۳″ شرقی / ۴۱٫۱۳۸۷۲۲°شمالی ۱۲۶٫۱۷۶۱۹۴°شرقی | ||||||||
نامِ چینی | |||||||||
نویسههای چینی سنتی | 國內城 | ||||||||
نویسههای چینی سادهشده | 国内城 | ||||||||
| |||||||||
Korean name | |||||||||
هانگول | 국내성 | ||||||||
هانجا | 國內城 | ||||||||
| |||||||||
گونگناسئونگ در زمان پادشاه یوری بعنوان پایتخت گوگوریو انتخاب شده بود. این قصر در طول تاریخ گوگوریو از نظر استراتژیک بهترین پایتخت تاریخ گوگوریو به حساب میآمد زیرا برای دستیابی و تصرف این قصر، دشمن حتماً باید ابتدا قلعه یدونسئونگ را تصرف میکرد و سپس به سمت گونگناسئونگ حرکت میکرد که هیچیک از فرمانروایان دشمن گوگوریو از پس این کار بر نیامد. پس از جولبون این شهر از سال ۳ میلادی تا ۴۲۷ میلادی پایتخت گوگوریو بود و پس از آن پایتخت تا سقوط امپراتوری (۶۶۸ میلادی) به پیونگیانگ منتقل شد.